در زندگی ما ، نه تنها اقدامات ما مهم هستند ، بلکه معنی و دلایل آنها مهم است. در جامعه معمول است که اقدامات را ارزیابی می کنند ، آنها را به خوب و بد تقسیم می کنند. با این حال ، نیازی به اعتماد به درستی این ارزیابی نیست - جامعه ما از ایده آل فاصله دارد ، و ارزش های اجتماعی دائما در حال تغییر هستند.
ارزیابی های واقعی که در ضمیر ناخودآگاه انسان وجود دارد به راحتی تحریف می شوند اگر شخصی توانایی آگاهی از جهان و خودش را در جهان نداشته باشد. حق ارزیابی عملکرد آنها منحصراً به خود شخص تعلق دارد. البته به شرطی که آگاهی کافی داشته باشد.
تعادل اصلی ترین چیزی است که فرد می تواند از طریق آن به آگاهی برسد. هرچه یک دوچرخه سوار حس تعادل بهتری داشته باشد ، با کارآیی و سرعت بیشتری به مقصد می رسد. هرچه فرد سلاح با آرامش ، تعادل و آرامش بیشتری داشته باشد ، ضربه وی دقیق تر خواهد بود. هرچه در احساسات خود متعادل باشید ، انتخاب خود را صحیح تر می کنید.
بسیاری از مردم نمی دانند چگونه می توانند به تعادل در زندگی برسند. آنها از این طرف به آن طرف تکان می خورند. آنها از احساسات و خواسته های خود آگاهی ندارند و حتی به آنچه در جهان ، در کنار آنها اتفاق می افتد فکر نمی کنند. مردم وقت ندارند: پوچی ، شتابزدگی ، سرعت بالای زندگی. مردم در هرج و مرج افکار ، احساسات ، نیت های خود زندگی می کنند … در نتیجه ، انتخاب هایی که مردم انجام می دهند نیز بی نظم و بی اساس است. و یک شخص ، که مسیر زندگی خود را پشت سر گذاشته است ، به هدف مورد نظر نمی رسد ، بلکه به جایی می رسد که معلوم شده است. و غالباً هیچ هدفی وجود ندارد …
ارزیابی هایی که افراد انجام می دهند نیز آشفته و تصادفی است. من چیزی را جایی یاد گرفتم ، آن را خواندم ، شنیدم ، آن را گرفتم ، در سرم مخلوط کردم ، آن را با برخی احساسات تصادفی ترکیب کردم - و اکنون ، ارزیابی آماده است. اما فقط وقتی می توانیم متوقف شویم ، به احساسات و افکار خود مکث بدهیم ، همه چیز را در قفسه ها بگذاریم ، می توانیم نتیجه و تصمیم گیری درست و صحیحی بگیریم.
به یاد داشته باشید ، احتمالاً وقتی آرام و متعادل باشید تصمیم درستی می گیرید. به دنبال تعادل باشید ، و به شما کمک می کند زندگی کنید.
