فردی که از اختلال شخصیت هیستریک رنج می برد از هر طریق ممکن سعی در جلب توجه به خود دارد. مهم نیست که چطور این هدف محقق می شود: با کمک لباس روشن ، رفتار سرکش یا چیز دیگری.
چگونه شخص مبتلا به اختلال شخصیت هیستریک را تشخیص دهیم
از اوایل کودکی ، چنین افرادی با تخیل غنی و تمایل به تقلید از مردم در محیط خود و همچنین شخصیت های کارتون و فیلم ها متمایز می شوند. در سنین بالاتر ، آنها اغلب درگیر ماجراهای مختلف می شوند. ویژگی رفتار آنها تئاتر بودن و تظاهر است. آنها هر موقعیت حتی بی اهمیت را خیلی جدی می گیرند.
افراد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریک اهمیت خود را بیش از حد ارزیابی می کنند. آنها به ندرت نظر دیگران را در نظر می گیرند. در هر موقعیت مناسب ، آنها سعی می کنند خود را ثابت کنند ، ماکت را وارد می کنند. فرقی نمی کند در جای خود قرار بگیرد یا نه. در یک نزاع ، چنین افرادی بر اساس حقایق بسیار سطحی عمل می کنند ، تلاش می کنند که بیشتر نابجا بنظر برسند
آنها غالباً از کارهایی که مستلزم پشتکار است منصرف می شوند. آنها به طور كلی ، شغل آماتوری را هنگام انتخاب شغل ترجیح می دهند. یک سرگرمی جدید ، که چنین شخصی فقط دیروز به طور مداوم به آن سر می زد ، امروز می تواند برای "بعدا" موکول شود.
چنین شخصی خیلی زود عاشق می شود و همچنین سریع سرد می شود. در نوجوانی می توان عاشقانه های زیادی را رقم زد. هیچ تمایلی برای روابط طولانی مدت وجود ندارد. دلبستگی های متعالی غالباً هنگامی بوجود می آیند که خصوصیات مثبتی به شریک زندگی نسبت داده شود که وی از آن برخوردار نباشد. در عین حال ، او ساده اندیش است و به راحتی به مردم وابسته است.
فرد مبتلا به اختلال شخصیت هیستریک فقط توسط یک چیز هدایت می شود - تمایل به جلب توجه هرچه بیشتر به خود. این اساس همه اقدامات اوست. او برای ایجاد تأثیر از لباسهای روشن ، رفتار تحریک آمیز ، دانش "عمیق" در علم و هنر استفاده می کند. تمام توجه چنین شخصی فقط به تظاهرات خارجی داده می شود ، بنابراین ، در داخل او خالی است ، اغلب حتی بدبخت و بدبخت.
درمان اختلال شخصیت هیستریک
درمان فردی با این شرایط می تواند چالش برانگیز باشد. اول از همه ، یک روانپزشک باید تجربه زیادی داشته باشد و در زمینه خود حرفه ای باشد. تقریباً همه بیماران تمایل به دروغ نشان می دهند ، گاهی اوقات به شکل پاتولوژیک است. آنها ممکن است دروغ بگویند که درمان گروهی یا یک به یک زندگی جدیدی را به آنها نشان داده است و تنها پس از چند جلسه تغییرات بزرگی را تجربه کرده اند. روانپزشک برای کمک م dealingثر به آنها باید هنگام برخورد با چنین افرادی فاصله داشته باشد.
اگر بیمار متوجه شود که از این بیماری رنج می برد ، درمان او بسیار آسان تر است. یک تئاتر خاص در رفتار هنوز باقی است ، اما به طور کلی ، پس از جلسات درمانی ، فرد هماهنگی درونی پیدا می کند و تعقیب دیگران را متوقف می کند.
