هر شخص ممکن است دلایل خاص خود را برای گریه داشته باشد. یکی صدای خود را بلند می کند ، با ناامنی های خودش می جنگد. مورد دوم حتی ممکن است متوجه تغییر رفتار او نشود. مورد سوم قادر به کنترل احساسات درونی نیست. و اینها همه گزینه ها به دلایل جیغ زدن فرد نیستند. با این حال ، در هر صورت ، شما باید بدانید که در شرایطی که صحبت کننده با صدای بلند صحبت می کند ، چگونه باید رفتار کنید.
افرادی هستند که پس از به وجود آمدن شرایط ظریف ، هنگام فریاد زدن با گریه شروع به پاسخ دادن می کنند. با این حال ، این رفتار اساساً اشتباه است. در مرحله اول ، آلوده شدن از طرف "جیغ کش" و شروع به رفتار پرخاشگرانه ، می تواند یک جدال جدی ایجاد کند. ثانیاً ، برخی از شخصیت ها عمداً افراد اطراف خود را تحریک می کنند تا آنها کنترل خود را از دست بدهند ، شل شوند و شروع به فریاد زدن کنند. از این رو ، عوامل تحریک کننده شخصیت لذت اخلاقی می گیرند و با انرژی دیگران تأمین می شوند ، آنها را می توان به روش خود خون آشام های انرژی نامید. علاوه بر این ، فریاد زدن در پاسخ به حل اوضاع کمک نمی کند و می تواند از خارج به عنوان یک تحریک اضافی ، به عنوان یک حمله تلقی شود.
هنگامی که در مقابل شما یک متجاوز کنترل نشده قرار دارد و به هیچ وجه به میزان صدای خود اهمیت نمی دهد ، باید سعی کنید خود را جمع کنید و برخلاف گفتگو ، آرام و آرام صحبت کنید ، حتی می توانید به نجوا بروید. در تعدادی از موقعیت ها ، این استراتژی م worksثر است: فردی که تازه فریاد کشیده و عصبانی است ، به تدریج آرام می شود. با این حال ، همیشه باید به یاد داشته باشید که همه افراد متفاوت هستند. افرادی وجود دارند که می توانند نسبت به چنین رفتاری حتی با خشم بیشتری واکنش نشان دهند و این را یک تحریک اضافی بدانند. چگونه می توان ادامه داد؟
یکی دیگر از گزینه های م effectiveثر و به طور کلی قابل اعتماد قطع ارتباط پیش رو است. حداقل برای مدتی فقط می توانید سکوت کنید ، سعی کنید در برابر گریه شخص دیگری واکنش نشان ندهید. یا حتی محل را به اتاق دیگری ، بالکن ، خیابان رها کنید. چنین مکثی به شما امکان می دهد احساسات خود را کنترل کنید و "فریاد کش" به شما این فرصت را می دهد تا کمی خنک شوید و آرام شوید. فقط بخاطر داشته باشید که سکوت یا عقب نشینی نباید با نمایش کینه توزی و ناامیدی ، تظاهرآمیز ، تحریک آمیز یا تظاهرآمیز باشد.
تقریباً بدون نقص در موقعیت هایی که فرد در لبه قرار دارد ، وقتی صدای او بلندتر می شود و آماده شکستن است ، لمس کار می کند. اگر چنین فرصتی وجود دارد و روابط اجازه می دهد ، پس ارزش آن را دارد که شخص فریاد کشیده را گرفته ، به آرامی روی شانه او لمس کنید یا حتی بدون کلمات او را در آغوش بگیرید. اولاً چنین اقدامی از طرف شما می تواند شوکه شود ، در نتیجه شما را مجبور به سکوت کند ، و ثانیا کمی برای آرام کردن احساسات درون متجاوزی که جیغ می کشد. تماس لمسی می تواند معجزه کند. علاوه بر این ، اگر فردی به دلیل ضعف درونی خود فریاد بزند ، به دلیل نگرانی ، هیجان ، استرس یا عدم امنیت ، لمس و در آغوش گرفتن فقط اثر هوشیارانه ای نخواهد داشت. آنها به فرد کمک می کنند احساس پشتیبانی کند و بنابراین آرامش می تواند سریعتر به وجود آید.
اگر فرصتی وجود دارد که فرد فریاد زده شما را بشنود ، می توانید به آرامی به او بگویید که رفتار او شما را می ترساند و آزار می دهد. شایان ذکر است که شما نه تنها برای خود ، بلکه همچنین برای "جیغ زن" نگران هستید. شاید شخصی که صدای خود را بلند کرده است به سادگی سعی کند مطمئن شود که دقیقاً شنیده می شود ، گوش داده می شود ، قابل درک است و پذیرفته می شود.
وقتی مطمئناً می دانید که فریاد زدن به عنوان یک عمل دستکاری کننده عمل می کند ، می توانید سعی کنید شخص را با اطمینان ، اما نه سخت ، دور کنید ، به او بگویید / به او بفهمانید که رفتار نامناسبی دارد ، فریاد زدن و فریاد زدن شما در شما عمل می کند راه منفی ، تداخل در کار یا انجام کار دیگری. در برخی موارد ، شرمساری فرد پرخاشگر می تواند مفید باشد.اما به یاد داشته باشید که چنین رفتاری از طرف شما فقط در شرایطی می تواند باشد که از دلایل جیغ کاملاً مطمئن باشید ، ترس یا ناامنی در پشت صدای بلند پنهان نشده است.
یکی از ساده ترین رفتارها هنگام فریاد زدن بر شما این است که آرامش خود را حفظ کنید و به طور روزمره از فرد بخواهید که داد و فریاد را متوقف کند. ارزش ندارد چنین تقاضایی را بدون سرزنش و عصبانیت با صدای بلند بیان کنید. هرگز عقب نکشید ، با "فریاد کش" بی ادبانه رفتار نکنید ، در غیر این صورت می توانید واکنش شدیدتری از طرف وی ایجاد کنید.
