دکترین مزاج ها در یونان باستان ایجاد شده است. سپس چهار نوع اصلی مزاج مشخص شد: درون گرایان بلغمی و مالیخولیایی ، برون گرایان سنگی و کلریک. هر نوع الگوهای رفتاری خاص خود را دارد. اعتقاد بر این است که با افزایش سن مزاج تغییر نمی کند ، اما می توان صفات برجسته مزاج را "خنثی" کرد و یاد گرفت که واکنش ها و رفتار خود را کنترل کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کولریک خوی برونگرا است (از لاتین - رو به بیرون ، رو به بیرون) ، از همه فعال تر است. ویژگی های مشخصه: gesticulation فعال ، شخصیت انفجاری ، واکنش بیش از حد احساسی به کوچکترین اتفاق. ممکن است در یک فرصت جزئی شعله ور شود. به دلیل بی حوصلگی ، در افراد بلغمی آرام و خویشتندار باعث ایجاد آنتی پاتی و طرد می شوند.
گام 2
افراد سنگین نیز برون گرا هستند اما آرام ترند. آنها کاملاً فعال نسبت به شرایط زندگی واکنش نشان می دهند ، اما خیلی واضح نیستند. آنها به سرعت آشنایی جدید پیدا می کنند ، مشاغل جدیدی را شروع می کنند و … بلافاصله همه چیز را ترک می کنند. عدم پیگیری مهمترین اشکال آنهاست.
مرحله 3
افراد بلغمی درون گرا هستند. منفعل ، عاطفی ، کامل ، آنها ترجیح می دهند احساسات را در خود نگه دارند و اغلب با کلمات ابراز نارضایتی نمی کنند ، اگرچه سعی می کنند به خاطی خود نشان دهند که اشتباه می کند. او ، به عنوان یک قاعده ، به سادگی متوجه این تلاش ها نمی شود ، در نتیجه ، فرد بلغمی آزرده ترک می کند. همه واکنش ها کند هستند ، در ظاهر ضعیف ظاهر می شوند. مرتبط و قابل اعتماد.
مرحله 4
مالیخولیک فردی درون گرا ، مستعد آبی ، افسردگی ، خود ترحم است. به طور ضعیف می تواند با دیگران ارتباط برقرار کند و در آنها پشتیبانی پیدا کند. مشخصه او نوسانات شدید خلقی ، انزوا ، خیال باطل است.
مرحله 5
اگر برای تعیین خلق و خوی خود از توصیف مشکل دارید ، در صفحه زیر تست کنید.
