احساس تنهایی در بعضی مواقع همه را در بر می گیرد. و سپس این سوال که یک شخص باید چند دوست صمیمی داشته باشد به خصوص حاد است. و اینکه در موقعیتهای خاص چگونه باید در رابطه با او رفتار کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هیچ قانون مشخصی در مورد تعداد دوستان یک شخص وجود ندارد. به عنوان یک قاعده ، همه افراد دارای یک حلقه از دوستان هستند که می توانید با آنها اوقات خوبی داشته باشید ، به جایی بروید یا در طبیعت به استراحت بپردازید. اما نمی توان چنین رابطه ای را بسیار نزدیک و عمیق خواند. به طور معمول ، چنین رفقایی شناخت کمی از یکدیگر دارند ، آنها رازهای عمیق روح انسان نیستند. و اگر اتفاقی ناگهانی بیفتد ، بیشتر آنها بدون هیچ اثری ناپدید می شوند. و معلوم می شود که فقط به یک یا دو مورد از آنها اعتماد می کنید. و بعضی اوقات اتفاق می افتد که کسی برای نجات می آید ، دوست داشتن هرگز به ذهنش خطور نکرده است. اما اگر در یک شرایط بحرانی بدون کمک دوستانتان رها شده باشید ، این بدان معنا نیست که آنها را ندارید: افراد زیادی در جهان وجود ندارند که آماده باشند با فداکاری کمک کنند و خود را در مشکلات دیگران غرق کنند.
گام 2
افراد درونگرا و برونگرا دوستان متفاوتی دارند. افراد درونگرا دوست یابی دشوار هستند ، اما روابط بسیار ظریف ، صمیمانه و عمیقی با یک یا دو رفیق برقرار می کنند. به نظر می رسد برون گراها بیش از حد فضولی هستند ، اما در موقعیت های حساس دوستان بیشتری از دوستان درون گرا دارند. افراد بیرونی ، یا برون گراها ، به راحتی دوست می شوند ، اما در حفظ آنها مشکل دارند. با این حال ، دایره آشنایی سطحی آنها می تواند بسیار زیاد باشد. یک فرد درون گرا ممکن است در طول زندگی فقط یک یا دو دوست وفادار داشته باشد ، در حالی که یک برون گرا ممکن است دو دوجین داشته باشد.
مرحله 3
دوستی با افزایش سن تغییر می کند. حلقه دوستان برای بسیاری از افراد به مرحله وجود بستگی دارد. در مدرسه - همکلاسی ها ، در موسسه - همکلاسی ها ، در محل کار - همکاران و بازنشستگان - مادربزرگها روی نیمکت حیاط. ممکن است افراد کمی باشند که به عنوان یک دوست ، از بدو تولد تا مرگ با یک شخص رد شوند. و بعضی اصلاً ندارند و این طبیعی است.
مرحله 4
به هر حال ، نه تنها کیفیت دوستان ، بلکه تعداد آنها نیز می تواند با افزایش سن تغییر کند. علاوه بر این ، هیچ وابستگی مشخصی وجود ندارد که شخص باید دوستان بیشتری داشته باشد. دانش آموزان مدرسه ای ، که می توان آنها را "روح شرکت" نامید ، در زمان بازنشستگی ممکن است تنهاهای جداشدنی باشند. برعکس ، کسی دهه ها صرف پیشرفت شغلی کرده است ، فقط در بزرگسالی می فهمد که روابط شخصی و دوستی چقدر مهم است. و او شروع به جبران وقت از دست رفته می کند.
مرحله 5
در امور دوستی ، اصلی ترین چیز این است که آنچه را که نیاز دارید درک کنید. و اگر احساس کمبود دوست دارید ، باید راه هایی برای به دست آوردن آنها پیدا کنید. اگر برعکس ، احساس می کنید که رفقای شما تمام منابع خود را از شما خارج می کنند ، آیا زمان آن فرا رسیده است که تنهایی سعادتمندانه را متوقف کرده و به آن سر بزنید؟
