تعریف آزادی ، آن را به عنوان امکان انتخاب گزینه ای برای عمل ، تجلی اراده شخص تفسیر می کند. معنای دیگر آزادی ، استقلال و همچنین عدم وجود هیچ محدودیتی از جمله محدودیت های اخلاقی و اخلاقی است.
از آنجا که همه آزادی را می خواهند و صریحاً در مورد آن اعلام می کنند ، پس ضروری است. اما مسئله این است که مفهوم آزادی برای همه متفاوت است و این تعریف به تربیت فرد ، ارزش های او ، جهان بینی بستگی دارد. شخصی آزادی را به توانایی انجام هر کاری که بخواهد ، یعنی انجام اقدامات غیرقانونی و غیرقانونی ، مشروط بر قصد سوicious ، تفسیر می کند. از این نظر ، آزادی باید سلب شود ، زیرا تصور انحرافی از آنچه درست است و آنچه نیست ، می تواند منجر به ارتکاب تعدادی از جنایات از جمله به ویژه جنایات سنگین شود. آزادی از کار روزمره - یعنی توانایی انجام آنچه می خواهید ، انجام آنچه دوست دارید. آزادی در روابط شخصی اغلب به معنای حضور چندین شریک است ، خیانت مکرر را "قانونی" می کند. اغلب اوقات ، با دریافت آزادی ، فرد گم می شود - او دیگر نمی داند با این کار چه کند. هنگامی که چیزی را برای مدت زمان طولانی می خواهید ، برای آن تلاش کنید ، مورد پسندیده را با ویژگی های غیرواقعی اهدا کنید ، سپس ایده آل سازی اتفاق می افتد - به نظر می رسد که با رسیدن به این آزادی ، تغییر خواهید کرد. در حقیقت ، معلوم می شود که با دریافت آزادی ، شما می فهمید که به آن نیازی ندارید. در تجلی بهینه ، آزادی به فرد حق انتخاب می دهد - به محض بزرگ شدن کودک و توانایی تصمیم گیری ، شروع به انتخاب می کند. قبل از آن ، آزادی او توسط مرزهای والدین محدود می شود و پس از یک سن خاص ، این فرد بالغ می تواند تصمیم بگیرد که می خواهد کجا باشد ، کجا برای تحصیل می رود ، با چه کسی ارتباط برقرار می کند ، چگونه لباس بپوشد و غیره. وجود آزادی به این معنا ضروری است ، زیرا بدون این یافتن تصویر خود ، تعریف تنظیمات برگزیده ، ایجاد تصویر خود غیرممکن است. وی در طول زندگی با داشتن فرصتی برای انتخاب آنچه انسان آرزو می کند ، فردیت پیدا می کند ، برنامه های زندگی خود را محقق می کند. با سلب آزادی از شخص می توان از زندگی که می خواهد زندگی کند محروم شود. اما آزادی مطلق نیز وجود ندارد - به محض تلاش برای آزادی که مدتها در انتظار آن بودید ، به خواسته های خود وابسته می شوید ، که در واقع همین آزادی نیست.
