زندگی در کنار یک فرد الکلی غیرقابل تحمل است. بسیاری در برابر رسوائی ها ، ضرب و شتم ها ایستادگی نمی کنند و نمی روند. خوب ، آنها به آن حق دارند. اما کسانی هستند که تسلیم نمی شوند و آماده جنگ تا آخرین با "مار سبز" برای عزیزی هستند.
اول از همه ، مهم است که درک کنیم که اعتیاد به الکل یک بیماری مزمن است که با تخمیر مختل همراه است ، و مسئول پردازش الکل توسط بدن است. به عبارت دیگر ، یک الکل هرگز نمی تواند مانند یک فرد سالم بنوشد ، همانطور که فرد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز نمی تواند شیر بخورد. مشروبات الکلی به طور کامل از بین نمی رود ، اما شما می توانید به مرحله بهبودی دست پیدا کنید و تلاش کنید که این مرحله هرگز پایان نیابد.
درمان اعتیاد به الکل در دو جهت اصلی انجام می شود: دارو و روان درمانی. پس از سرکوب میل به نوشیدن با دارو ، مهم است که به یک شخص نشان دهیم که زندگی بدون "درجه" چقدر خوب است و به او کمک می کند تا با وجود هوشیار سازگار شود. در طول دوره درمان ، نقش مهمی به افراد نزدیک الکلی - والدین ، همسران یا فرزندان بزرگسال تعلق دارد.
بگو نه
اول از همه ، شما باید بفهمید چه کاری نباید انجام دهید:
- مشکلات یک الکل را حل کنید: به کار او دروغ بگویید ، وام بدهید ، بدهی های خود را تقسیم کنید ، الکل بخرید. بگذارید به شما اعتماد نكند. او که خود را در شرایط دشواری قرار می دهد ، به سرعت در مورد درمان تصمیم خواهد گرفت.
- مجبور شوید که به نزد متخصص اعصاب یا روانپزشک بکشید. تا زمانی که تصمیم گیری درباره نیاز به درمان در ذهن خود فرد معتاد نمایان شود ، همه تلاشها برای درمان بی فایده است. بیماران از کلینیک ها فرار می کنند ، بلافاصله بعد از کدگذاری مست می شوند.
- تهدید به استعفا ، طلاق ، تماس با پلیس و انجام ندادن هیچ یک از این موارد. اگر بعد از وعده های اول ترسناک باشد ، پس از بار دوم یا سوم کلمات شما هیچ تأثیری ندارد. اگر قول دادید ترک کنید ، بروید و تا زمانی که ببینید درمان جدی آغاز نشده است ، برنگردید.
- مشکل را از دید دوستان و خانواده پنهان کنید. سکوت شما را از درک و کمک محروم می کند ، و همچنین تعداد موقعیت های ناجور را افزایش می دهد. اگر در مورد اعتیاد به الکل اطلاع دهید ، دیگران قبل از پیشنهاد نوشیدن "یک لیوان" در یک مهمانی خانوادگی ، در مورد آن فکر می کنند.
- جلوی مشروبات الکلی بنوشید و نوشیدنی های الکلی را در خانه نگه دارید. حدس زدن اینکه یک بطری شراب یا ودکا باعث ایجاد ارتباطات ناخوشایند و وسوسه های ناخواسته در یک فرد بیمار شود کار دشواری نیست. در همبستگی باشید. بهتر است اگر شما نیز به طور کامل الکل را ترک کنید.
- داروها و گیاهان را به نوشیدنی ها و غذا اضافه کنید. فراموش نکنید که از این طریق می توانید مسموم کنید. از یک مددکار و یک فضیلت می توانید به یک قاتل تبدیل شوید. با روش های مردمی گند نزنید.
چه باید کرد؟
وقتی الکلی مست است ، صحبت با او فایده ای ندارد. منتظر بمانید لحظه ای که او متوقف شود ، هوشیار شوید ، و از پرخوری بیرون می آید. شما باید او را متقاعد کنید که به متخصصی که به او کمک می کند تا از مصرف الکل با دارو خودداری کند و همچنین روان درمانی انجام دهد ، مراجعه کند.
اگر فرد الکلی انگیزه خوبی برای درمان ندارد ، می توانید خطرات بیماری و ضررهایی که در آینده متحمل خواهد شد را لیست کنید: کار ، خانواده ، روابط ، احترام ، پول ، سلامتی. همچنین ، شما حق دارید یک اولتیماتوم ارائه دهید که اگر او از این اعتیاد خلاص نشود ، شما به اقدامات شدید ادامه خواهید داد.
به من کمک کنید یک کلینیک خوب ، یک متخصص خوب پیدا کنم. اول از همه به توصیه های آشنایانی که با مشکلی مشابه روبرو شده اند اعتماد کنید. شما می توانید به طور مستقل از یک روان درمانگر کمک بگیرید که به شما مشاوره می دهد و به شما می گوید در شرایط خود چگونه بهترین رفتار را داشته باشید. همچنین ، نزدیکترین مشروبات الکلی ناشناس را حتماً پیدا کنید.
اگر عزیز شما از قبل درمان را شروع کرده و مشروب ننوشد ، با مشکلات جدیدی روبرو می شود.او با هوشیاری ضررهایی را که الکلیسم برای او به ارمغان آورده ارزیابی می کند ، می بیند که چگونه نگرش اطرافیانش تغییر کرده است ، متوجه می شود "به آنچه فرو رفته است". در این زمان ، مهم است که از عزت نفس او حمایت کنید ، تقویت کنید. در مورد گذشته غر بزنید ، بلکه توجه بیمار را به مقادیر باقی مانده ، به چشم اندازهای آینده جلب کنید. برنامه های مشترکی تنظیم کنید ، اولین موفقیت های خود را تحسین کنید.
مهم است که به الکلی یاد دهید چگونه اوقات فراغت خود را هوشیار بگذراند. سرگرمی های جدید را بیاموزید ، یک سرگرمی را شروع کنید ، سفر کنید. بازی های رومیزی بازی کنید ، فیلم های جالب ، نقاشی یا موسیقی تماشا کنید. همچنین می توانید فعالیت هایی را که الکل جایگزین کرده است به خاطر بسپارید. نکته اصلی این است که بیمار فرصت فرار از افکار تلخ و میل به نوشیدن را دارد.
