… و من به تو خواهم گفت که تو کیستی این جمله به ظاهر بی ضرر اغلب توسط والدین به عنوان وسیله ای برای محافظت از کودک خود در برابر ارتباط با یک شرکت بالقوه بد استفاده می شود. میزان اعتبار این داوری را در نظر بگیرید.
به نفع عدالت
از سازندگان میثاق ملی: "با چه کسی رهبری خواهید کرد ، از آن به دست خواهید آورد." در روند ارتباطات ، به ویژه برای مدت طولانی ، یا مرتبط با زندگی در همان منطقه (به عنوان مثال ، اتاق خوابگاه) ، افراد تمایل دارند برخی از عادت های همسایه خود را بپذیرند. از یک راه یا دیگری ، این برای همه مشترک است. به عنوان مثال می توانید شیوه پوشیدن کفش را در پیش بگیرید ، اما به عادت سیگار توجه نکنید. در اینجا ، نقش اصلی به قدرت اراده فرد ، میزان کنترل وی بر هوشیاری او اختصاص داده شده است. غالباً ، به دلیل خصوصیات روانشناختی ، ممکن است فرد مدتها متوجه نشود که مانند شخص دیگری می شود. این پدیده به وضوح در زوج های متاهل با تجربه طولانی مشهود است ، جایی که با گذشت سالها حتی شباهت بیرونی نیز شروع می شود.
فردی که قبلاً تجربه زندگی داشته است می تواند به طور مستقل روان خود را شکل دهد. کودک که به نوعی اسفنج روانشناختی است ، تمایل دارد بیشتر تمایلات رفقای خود را جذب کند. مخصوصاً قدیمی ترها. و اگر به آنها آموزش داده نشده است که بین آنچه خوب است و نیست تشخیص دهیم.
بنابراین ، درست بودن قضاوت درباره دوستی ، از این نظر ، از نظر روانشناسی اثبات شده است. اما فقط تا حدی به هر حال ، از قبل مشخص نیست که چه کسی در یک دوستانه بر چه کسی غلبه خواهد کرد. شاید این زورگوی بدنام باشد که زیر نظر یک همکلاسی "برزخ" راه خود را در زندگی پیدا خواهد کرد.
حقیقت همیشه درست نیست
فقط صحبت کردن در مورد یک دوست برای درک اینکه او کیست به سختی کافی است. ارتباطات دوره ای ، اوقات فراغت و اوقات فراغت مشترک ، گفتگوهای مربوط به روح ، از نظر شناخت شخصیت انسان بسیار سازنده تر است. مشاهده غیر ارادی یک دوست رخ می دهد ، ارزیابی قضاوت ها ، رفتارهای او ، جایی که ظاهر همیشه نقش تعیین کننده ای ندارد. که همیشه اولین چیزی است که باید به ناظران ناآشنا - سایر دوستان و اقوام توجه شود. بله ، گاهی اوقات ظاهر و خصوصیات ذهنی همدیگر را منعکس می کنند ، اما رویه مدرن نشان می دهد که همیشه اینگونه نیست. و ، قبل از اینکه به فرزند ، آشنایان ، دوستان یا نزدیکان خود در مورد اینکه "دوست شما کیست" بگویید ، باید به این فکر کنید که آیا عکس این شخص واقعاً کامل و عینی است (و از حسادت یا خصومت شخصی ناشی نمی شود)
هر کس آزاد است که در مورد صحت این ضرب المثل تصمیم بگیرد ، اما به یاد داشته باشید که ارزش قضاوت یک دوست را نه تنها از روی ظاهر و والدین ، بلکه از طریق اعمال ، گفتار و کردار او دارد. و تأثیری که او قبلاً بر اطرافیان خود داشته است.
