انواع ارتباطات در روانشناسی

فهرست مطالب:

انواع ارتباطات در روانشناسی
انواع ارتباطات در روانشناسی

تصویری: انواع ارتباطات در روانشناسی

تصویری: انواع ارتباطات در روانشناسی
تصویری: انواع تیپ های شخصیتی مردان در روانشناسی 2024, نوامبر
Anonim

ارتباطات نقش فوق العاده مهمی در زندگی فرد دارد. تعامل با افراد دیگر به شما کمک می کند مشکلات پیچیده ای را حل کنید که بعضی اوقات به تنهایی نمی توان با آنها کنار آمد.

انواع ارتباطات در روانشناسی
انواع ارتباطات در روانشناسی

ارتباط بین فردی (مستقیم)

ارتباط بین فردی بین دو یا چند نفر اتفاق می افتد. به شما امکان می دهد مستقیماً بین شرکت کنندگان ارتباط برقرار کنید. به همین دلیل است که به این نوع ارتباط مستقیم نیز گفته می شود. هر شرکت کننده قادر است بر روند تعامل با دیگران تأثیر بگذارد. این تعامل از طریق کلمات (ارتباط کلامی) و از طریق نشانه ها ، حرکات یا حالت های چهره (ارتباطات غیرکلامی) رخ می دهد.

ارتباطات غیر کلامی زبان اصلی است ، زیرا همه مظاهر آن نوعی معنی را نشان می دهد. با توانایی خواندن علائم خاص (حالت چهره ، زبان بدن) ، شخص می تواند انگیزه های واقعی صحبت کننده خود را تشخیص دهد ، به خصوص اگر دروغگو باشد.

ارتباطات بین فردی بر اساس جذابیت عاطفی یک شریک زندگی است ، زیرا شخص در درجه اول بر اساس نیازهای درونی خود هدایت می شود. شخصی تنها در صورتی احساس رضایت می کند که خودش را تا حدودی در کنار آنها مهم بداند.

ارتباطات واسطه ای

چنین ارتباطی بین یک فرد و جامعه برقرار می شود. در این حالت او فقط قادر به دریافت اطلاعات است. تعامل فقط در یک جهت انجام می شود. به عنوان مثال می توان به مطالعه کتاب ، مطالعه آثار هنری اشاره کرد. ارتباطات واسطه ای برای شکل گیری شخصیت یک شخص بسیار مهم است. به او این امکان را می دهد که با جامعه ای که در آن زندگی می کند احساس کند یکی است. از این طریق او با تمام دنیا ارتباط برقرار می کند.

ارتباطات شخصی

ارتباطات شخصی بر دنیای درونی فرد متمرکز است. با تجارب ، احساسات همراه است و برای دفاع از شخصیت یک فرد در جهانی عظیم و گاه خصمانه طراحی شده است. ارتباطات شخصی زمانی می تواند بین دو نفر برقرار شود که صمیمی ترین حالت را با یکدیگر داشته باشند.

برای اینکه ارتباط بین افراد شخصی شود ، ویژگی های ذاتی یک شخص باید از طریق آن آشکار شود: مهربانی ، نوع دوستی. در این حالت اطلاعات نقش ثانویه دارند.

ارتباطات مبتنی بر نقش رسمی

این نوع ارتباط شامل تعامل بین رئیس و زیردست ، معلم و دانش آموز و … است. به هر شخصی نقشی اختصاص داده می شود که از عهده آن نمی رود. گفتگو کنندگان دقیقاً می دانند چه انتظاری از یکدیگر دارند. هر یک از آنها مدل خاصی از رفتار را از سوی دیگر امتحان می کنند.

ارتباطات رسمی رسمی است. یک فرد فردیت را به نقش اجتماعی که به او محول می شود می آورد ، اما قوانین رفتاری او توسط محیطی که در آن است تعیین می شود.

توصیه شده: