توانایی گوش دادن به مکالمه به ایجاد روابط مطمئن و اطمینان از درک متقابل کمک می کند. بعلاوه ، بدون این مهارت ، حل موثر انواع مشکلات و درگیری غیرممکن است. یادگیری گوش دادن چندان دشوار نیست.
حواس پرت نشوید و ارتباط چشمی خود را حفظ کنید
یکی از قوانین اساسی برای برقراری ارتباط موثر ، تماس چشمی است. شخصی که با او صحبت می کنید ممکن است به دلایل مختلف او را دنبال نکند ، اما به عنوان شخصی که می داند چگونه گوش کند ، باید توجه خود را به صحبت کننده معطوف کنید. روزنامه ها ، مجلات ، تلفن و … را کنار بگذارید ، چیزهای اضافی حواس شما را پرت نکنند. این قانون شما را مجبور نمی کند که در مقابل مکالمه رو در رو بنشینید و در طی مکالمات طولانی چشم از او بر ندارید. حتی می توانید در اتاق قدم بزنید ، اما وقتی زمان گوش دادن است ، به شخص نگاه کنید ، حتی اگر این کار را نکنید. نیازی به نگاه دقیق نیست ، می توانید آن را دفع کنید. نکته اصلی این است که توجه خود را حفظ کنید و در افکار خود فرو نروید.
حرف را قطع نکنید و برای قضاوت در مورد مکالمه عجله نکنید
علامت واضح ناتوانی در گوش دادن ، عادت به نتیجه گیری از گفته های گفتگو است. علاوه بر این که شخصی بی توجهی خود را به گوینده نشان می دهد ، با چنین کارهایی او را آزرده خاطر می کند. به یاد داشته باشید شخصی که با او صحبت می کنید افکار خود را به طور مداوم بیان می کند ، شما نمی توانید بدانید که چگونه سخنرانی خود را پایان می دهد.
حرف او را قطع نکنید و قضاوت نکنید ، حتی اگر سخنان او را دوست ندارید. هرگز سعی نکنید طرف مقابل را عجله کنید و سعی کنید سریع معنی او را درک کنید. مردم می توانند با سرعت های مختلف صحبت و تفکر کنند ، تا آخر آرامش داشته و با دقت گوش دهند. می توانید س clarifالات واضحی را بپرسید ، اما فقط در هنگام مکث های کوتاهی که صحبت شما انجام می دهد.
در بالای مکالمه بمانید
اشتباه نسبتاً رایج شنوندگان ، حواس پرتی توسط جزئیاتی در سخنران سخنران است که ارتباط مستقیمی با اصل گفته های وی ندارد. به عنوان مثال ، شخصی در مورد درگیری ای که با رئیس خود داشته صحبت می کند. در طول سخنرانی ، او انحرافات کوچکی ایجاد می کند ، به عنوان مثال ، در مورد آب و هوای بیرون صحبت می کند. شنونده این انحراف را درک می کند و شروع به صحبت در مورد یک موضوع کاملاً انتزاعی می کند ، و فراموش می کند صحبت های گفتگو کننده با او چیست. این نشانه بارز عدم توانایی گوش دادن است که باید از بین برود.
بازخورد را نگه دارید
صحبت های گفتگو کننده می تواند بسیار پویا و احساسی باشد. در چنین مواردی ، افراد معمولاً نیاز به تأیید دارند که شنوندگان از آنچه صحبت می کنند درک می کنند. آن را نشان دهید ، در لحظه مناسب سر تکان دهید ، یا به راحتی بگویید بله ، من می فهمم ، می فهمم ، یا هر چیز دیگری که متناسب با متن مکالمه باشد. چنین بازخوردی به صحبت کننده نشان می دهد که شما با دقت بسیار به او گوش می دهید ، توجه شما کاملاً به او معطوف شده است.
