Oneirology علمی است که رویاها را مطالعه می کند. این رشته ویژگی های روانشناسی ، علوم اعصاب و موارد دیگر را با هم ترکیب می کند ، اما حتی به سوال اصلی پاسخ نمی دهد - چرا مردم خواب می بینند. اگرچه راه حل قانع کننده ای وجود ندارد ، تعدادی از فرضیه های جالب ظهور کرده اند.
آرزوهای پنهان
زیگموند فروید بنیانگذار روانکاوی است ، مردی که در میان چیزهای دیگر ، از اولین کسانی بود که رویاها را مطالعه کرد. وی پس از تجزیه و تحلیل رویاهای صدها بیمار ، توانست نظریه ای بسازد که تعدادی از مردم تا به امروز به آن پایبند هستند. این کتاب می گوید که رویاها آرزوهای پنهان و خواسته های سرکوب شده مردم هستند.
به گفته فروید ، مردم رویاهایی دارند که می خواهند به صورت نمادین یا به معنای واقعی کلمه به آنها دست یابند. بنیانگذار روانکاوی ، از طریق مطالعه رویاها ، به مشتریان کمک کرد تا آرزوها و ترسهای کاملاً پنهان شده ای را که باعث تعجب بیماران بود ، نشان دهند. آنها حتی شک نمی کردند که چنین مواردی در ناخودآگاه آنها باشد.
اثر جانبی فعالیت الکتریکی مغز
روانپزشک آلن هابسون وقوع رویاها را به روشی کاملاً متفاوت توضیح می دهد. او معتقد است که رویاها بار معنایی ندارند. به گفته وی ، اینها به سادگی نتایج تکانه های الکتریکی تصادفی در آن قسمت از مغز است که مسئول خاطرات ، درک و احساسات هستند.
هابسون نظریه خود را "الگوی ترکیبی کنش" نامید. بر اساس آن ، مغز سیگنالهای تصادفی را تفسیر می کند ، که باعث توطئه های رنگارنگ و نه چندان زیاد می شود. این "مدل" همچنین توضیح می دهد که چرا برخی از مردم می توانند آثار ادبی خلق کنند که اساساً "رویاهای بیداری" هستند. آنها توسط نویسندگان از طریق تفسیر سیگنالهای دریافت شده توسط سیستم لیمبیک مغز ایجاد می شوند.
ارسال حافظه کوتاه مدت برای ذخیره سازی طولانی مدت
روانپزشک ژانگ جی این ایده را مطرح کرد که مغز فارغ از بیدار بودن یا خوابیدن بدن ، زنجیره ای از خاطرات را از طریق خود عبور می دهد. وی این ایده را "نظریه فعال سازی دائمی" خواند. رویاها در لحظه ای بوجود می آیند که حافظه های کوتاه مدت برای ذخیره سازی طولانی مدت به بخش های حافظه بلند مدت سقوط می کنند.
خلاص شدن از شر سطل زباله
طبق "نظریه یادگیری معکوس" ، رویاها به خلاص شدن از مقدار مشخصی از ارتباطات و ارتباطات غیرضروری که در طول روز در مغز ایجاد می شوند ، کمک می کنند. به عبارت دیگر ، رویاها می توانند به عنوان مکانیزمی برای خلاص شدن از "زباله" - از افکار بی فایده و ناخواسته عمل کنند. این به نوبه خود کمک می کند تا روزانه از مقدار زیادی از اطلاعات وارد شده به سربار جلوگیری شود.
سیستم سازی اطلاعات دریافتی در طول روز
این فرضیه کاملاً مخالف "نظریه یادگیری معکوس" است. این کتاب می گوید که رویاها به شما کمک می کنند تا اطلاعات را به خاطر بسپارید و سازماندهی کنید.
چندین تحقیق دیگر این فرضیه را تأیید می کنند. نتایج آنها نشان می دهد که فرد بهتر می تواند اطلاعاتی را که درست قبل از خواب دریافت می شود به خاطر بسپارد. عذرخواهان این نظریه معتقدند که رویاها به فرد کمک می کنند تا اطلاعات به دست آمده در طول روز را منظم و منظم کند.
اخیراً مطالعاتی انجام شده است که نشان می دهد اگر شخصی بلافاصله پس از یک اتفاق ناخوشایند به خواب رود ، از خواب بیدار شود همه وقایع را به یاد می آورد گویی که چند دقیقه قبل رخ داده است. بنابراین ، اگر فردی دچار آسیب روانی - روانی است ، بهتر است تا زمانی که ممکن است او را بیدار نگه دارید. نبود رویاها لحظه های ناخوشایند را از حافظه پاک می کند.
غریزه اصلاح شده محافظتی که از حیوانات به ارث رسیده است
چندین دانشمند مطالعاتی را انجام داده اند که بیانگر شباهت های رفتاری بین انسان ها در حالت خواب و رفتار حیواناتی است که وانمود می کنند "مرده اند".
مغز هنگام خواب دیدن به همان روشی که هنگام بیداری انجام می شود ، اما با تفاوت در فعالیت حرکتی بدن کار می کند. همین امر در حیواناتی که جسدی را به تصویر می کشند مشاهده می شود تا درنده به آنها دست نزند.این منجر به این نتیجه می شود که رویاها می توانست توسط اجداد حیوانات دور ، توسط انسان به ارث برده شود ، زیرا در روند تکامل تغییر کرده است.
تهدید شبیه سازی شده
"نظریه غریزه دفاعی" وجود دارد که به خوبی با ایده متخصص مغز و اعصاب فنلاندی و فیلسوف آنتی Revonusuo سازگار است. او پیشنهاد می کند که عملکرد رویاها برای "تمرین" و کار کردن پاسخ بدن در موقعیت های مختلف خطرناک مورد نیاز است. شخصی که اغلب در خواب با تهدیدی روبرو می شود با اطمینان بیشتری اقدامات را در واقعیت انجام می دهد ، زیرا وضعیت اکنون برای او "آشنا" است. چنین آموزش هایی قادر به تأثیر مطلوب بر بقای نه تنها فرد انسان ، بلکه همچنین گونه ها به عنوان یک کل هستند.
درست است ، فرضیه دارای یک نقص است. او نمی تواند توضیح دهد که چرا شخصی خواب های مثبتی را می بیند که تهدید یا هشدار ندارند.
راه حل
این فرضیه توسط دیردر بارت ، استاد دانشگاه هاروارد ایجاد شده است. از برخی جهات ، مانند ایده دانشمند فنلاندی آنتی Revonsuo است.
پروفسور بارت معتقد است که رویاهای شخصی نقش نوعی تئاتر را بازی می کند که در صحنه آن می توانید س questionsالات و راه حل های بسیاری از مشکلات را پیدا کنید. در عین حال ، مغز در خواب خیلی سریعتر کار می کند ، زیرا قادر است سریعتر ارتباطات انجمنی ایجاد کند.
Deirdre Barrett بر اساس تحقیقات خود نتیجه گیری مشابهی انجام داد که منجر به این شد که اگر کار خاصی را قبل از خواب قرار دهید ، بعد از بیدار شدن ، او خیلی بهتر از "آزمایش" دیگر آن را حل می کند.
انتخاب طبیعی افکار
نظریه حل مسئله از طریق خواب نزدیک به ایده انتخاب طبیعی افکار است که توسط روانشناس مارک بلنچر ایجاد شده است. وی رویاها را اینگونه توصیف می کند: «رویا نوعی تصاویر تصادفی است که مغز برخی از آنها را برای استفاده بعدی انتخاب و ذخیره می کند. رویاها از بسیاری از افکار ، احساسات ، احساسات و سایر عملکردهای ذهنی بالاتر تشکیل شده اند. برخی از این عملکردها نوعی انتخاب طبیعی دارند و در حافظه ذخیره می شوند."
ریچارد کویتز روانشناس فکر می کند مغز برای انتخاب مناسب ترین پاسخ های عاطفی ، موقعیت های مختلفی را در هنگام خواب شبیه سازی می کند. بنابراین ، افراد صبح نگران داستان های ترسناک و ناراحت کننده ای که در خواب دیده اند - مغز ، به عنوان مثال ، گزارش می دهد که این فقط یک "تمرین" نیست.
هموار کردن تجربه های منفی از طریق انجمن های نمادین
طرفداران این نظریه معتقدند که خواب جریانی از تصاویر تصادفی یا تقلید از واکنشهای عاطفی مختلف نیست بلکه بیشتر شبیه یک جلسه درمانی است.
ارنست هارتمن ، یکی از بنیانگذاران نظریه مدرن رویاها ، محقق ماهیت خواب و روانپزشک ، می نویسد: «رویاهای فرد ساده است ، اگر تحت تأثیر برخی احساسات زنده باشد. بازماندگان تروما معمولاً احساسی یک هجایی را در سر می پرورانند. به عنوان مثال ، "من در ساحل دراز کشیده بودم و با یک موج عظیم شسته شدم." اگر یک خوابنده همزمان با چند سوال آشفته شود ، رویاهای او دشوارتر خواهد شد. هرچه تحریک عاطفی یک فرد بالاتر باشد ، به وضوح او رویاها را می بیند."
هارتمن معتقد است که رویاها مکانیسم تکاملی هستند که از طریق آن مغز اثرات منفی ضربه را کاهش می دهد. مغز آنها را در خواب ، به صورت تصاویر و نمادهای تداعی گر ، نشان می دهد.
