گاهی اوقات ناامیدی از آگاهی از نقص خود در یک فرد گرفته می شود و او می خواهد زندگی جدیدی را آغاز کند - صالح ، بی گناه ، بی عیب و نقص. اما برای اینکه بفهمید چگونه گناه را کنار بگذارید ، ابتدا باید بفهمید گناه چیست.
مفهوم کلی گناه
کلمه "گناه" در روسی می تواند در ابتدا به عنوان "خطا" تفسیر شود ، که توسط کلمات "نقص" ، "خطا" مشهود است. ضمناً ، در زبانهای دیگر این کلمه معنای مشابهی داشت. در یونانی ، این مفهوم با کلمه ἁμάρτημα (ἁμαρτία) ، که صادقانه تر به "اشتباه ، تقصیر" ترجمه می شود ، مشخص شد و یهودیان با کلمه "کلاه" گناه ناخواسته ای تعیین کردند ، که همچنین می تواند به عنوان "اشتباه" ترجمه شود."
در جامعه مدرن ، اگر جنبه مذهبی را در نظر نگیریم ، مفهوم "گناه" به عنوان نقض قوانین اخلاق عمومی و همچنین قوانین دولت تلقی می شود. بنابراین ، شخصی که قوانین جامعه را رعایت می کند ، مرتکب جرایمی نمی شود که از نظر قانون کیفری پیش بینی شده است ، موازین اخلاقی و اخلاقی سکولار را نقض نمی کند ، دیگر گناه نمی کند.
وضعیت مفهوم دینی گناه تا حدودی پیچیده تر است ، زیرا هر دین مفهوم گناه را به روش خاص خود تفسیر می کند.
آگاهی از گناهکاری
با این وجود ، مردم اغلب احساس گناه می کنند ، نگران این هستند که اشتباه زندگی می کنند و نسبت به دیگران رفتار ناعادلانه دارند. زندگی با چنین افکاری آسان نیست. اما حقیقت این است که هیچ کس نمی تواند کاملاً خوب یا ناامیدکننده بد باشد.
اگر آگاهی از نقص خودتان عذاب آور است ، می توانید با کار با احساس گناه درونی و همچنین ایجاد همدلی خود ، این مشکل را حل کنید. اگر دیگر احساس گناه نسبت به آنچه شخص واقعاً مقصر نیست ، متوقف شده باشد ، پذیرفتن خود و باور كردن او كه چندان بد نیست ، باعث شادی بیشتر زندگی خود می شود. و همدلی ، یعنی توانایی احساس تجربیات و عواطف دیگران ، توانایی قرار دادن خود به جای دیگری ، درک آنچه که او تجربه می کند وقتی کسی به طریقی یا دیگری با او رفتار می شود ، به مراقبت دقیق تر همسایه کمک می کند نه با اعمال خود او را آسیب برساند ، این بدان معناست که از نظر عینی بهتر می شود ، یعنی. دست از گناه بردار
احساس گناه را از خود دور کنید
گاهی اوقات احساس گناه به اشتباه با وجدان اشتباه گرفته می شود ، زمانی که فرد نگران اعمال ناپسندی است که مرتکب شده و به دنبال اصلاح آنها است. اما گناه چیز دیگری است. این احساس مسئولیت خود شخص نسبت به چیزی است که اصولاً شخص نمی تواند در قبال آن مسئولیتی داشته باشد.
کار با احساس گناه ضروری است و این معمولاً یک پروسه طولانی است. بعضی اوقات بدون کمک روانشناس متخصص نمی توانید این کار را انجام دهید. با تحقق اصول مهم زیر می توانید آن را شروع کنید.
1. هر شخص مانند اطرافیان نیست و حق دارد همانطور که وجدان ، دلیل ، عقل سلیم ، عقاید مذهبی ، شهود به او می گوید زندگی کند. خشنود کردن از همه غیرممکن است ، خوب شدن برای همه غیر واقعی است. البته ، سازش منطقی با دیگران بهترین راه برای خروج از موقعیت های احتمالی درگیری است ، اما امتیازات باید متقابل باشد و به فرد آسیب نرساند.
2. مجاز نیستید که شما را به خاطر آنچه مسئول آن نیستید سرزنش کنید: در شرایط بد آب و هوایی و شرایط متشنج بین المللی ، در این واقعیت که کودک "نمره بد" دیگری آورده است ، مادر بازنشسته دارای درد مفصل است ، و رئیس در خلق و خوی بد. اگر احساس می کنید که صحبت کننده سعی در انجام چنین کاری دارد ، بهتر است فقط از ارتباط دور شوید و تصمیم گیری در مورد مسائل مهم را به بعد موکول کنید.
3. شما مسئول عواقب اعمال خود نیستید ، که تصور آنرا هم ندارید. این تقصیر شما نیست که به مادرتان بلیط توریست هدیه داده اید و او هنگام انجام این سفر پای خود را شکسته است.
4- تقصیر شما نیست که ثروتمندتر ، راحت تر یا شادتر از اقوام ، دوست یا همکار خود زندگی می کنید (البته مگر اینکه با هزینه او به این مهم دست یافته باشید).اگر هنوز در این مورد احساس گناه می کنید ، بدون خواستار تشکر از آنها برای اطرافیان خود کار مفیدی انجام دهید: شکستن یک تخت گل در جلوی خانه ، کمک به همسایه برای بارگیری وسایل برای انتقال به کشور.
احساس گناه یک حالت مخرب است که می تواند فرد را به آگاهی از حقارت خودش برساند ، بنابراین لازم است که کار را با او در اسرع وقت شروع کنید.
همدلی ایجاد کنید
توانایی همدردی با دیگری ، درک اینکه چه نوع احساسات و احساسی را تجربه می کند ، به درک ماهیت این احساسات کمک می کند ، به این معنی که اگر چنین فرصتی وجود دارد ، سعی کنید اطمینان حاصل کنید که افراد هنگام برقراری ارتباط با شما ، حداقل احساسات منفی را تجربه نکنید. آیا این چیزی نیست که مسیحیت آن را "عشق به همسایه" می نامد؟
همه افراد از نظر روانی و حتی برخی از حیوانات توانایی همدلی را دارند اما کمال محدودیتی ندارد و این توانایی می تواند به نفع خود و دیگران ایجاد شود.
1. برای شروع ، بیاموزید که شخص دقیقاً چه چیزی را در یک لحظه خاص از زمان تجربه می کند ، تعریف کنید. به تغییر در حالت های صورت ، تن صدا ، حرکات ، وضعیت بدن توجه کنید.
2. سعی کنید به شرایط جسمی او عادت کنید و مانند او احساس کنید. تمام ویژگی های تغییرات ظاهری او را که در لحظه تجربه نوعی احساسات متوجه شما شده کپی کنید و سعی کنید همان احساس او را داشته باشید.
3. پس از اینكه با احساسات شخص گفتگو هماهنگ شده اید ، می توانید سعی كنید او را از حالت عاطفی منفی خارج كنید ، با این وجود این مهارت های خاصی می خواهد.
برای زندگی عادی ، تسلط بر دو سطح اول همدلی خوب خواهد بود ، و سپس شانس بیشتری برای شروع زندگی و عمل در هماهنگی با دیگران و با خود وجود خواهد داشت. و این شرط اصلی است تا احساس گناهکار نکنید.
