یک فرد فقط وقتی خود را درک کند می تواند احساس خوشبختی کند. اول از همه ، این بدان معنی است که او مطابق خواسته ها و نیازهای خود زندگی خواهد کرد ، نه اینکه توسط نظر جامعه و مفاهیم موفقیت موجود در آن هدایت شود.
آنچه را که بیشتر از انجام آن لذت می برید مشاهده کنید. اغلب اوقات ، عوامل خاص توانایی و استعداد فرد را بروز می دهند:
- نگرش نفی کننده نسبت به سرگرمی مورد علاقه خود ؛
- ترس از تحقق نیاوردن ؛
- ترس از برآورده نشدن انتظارات کسی.
چنین مجموعه هایی باعث ایجاد نگرش منفی نسبت به کار ، افسردگی ، مسدود کردن انرژی طبیعی آنها می شود. اول از همه ، شما باید درک کنید که سرگرمی مورد علاقه شما اتلاف وقت نیست ، بلکه غذای روح است.
این تماس و جهت شما در زندگی است. برای مثال ، شما نباید وقت خود را برای یک مطالعه دشوار و جالب از ریاضیات هدر دهید ، زمانی که به نظر می رسد استادانه غذاهای خوشمزه را می پزید.
هدف از توسعه پتانسیل درونی ، انجام کاری است که دوست دارید. نیازی به ترس نیست که حرفه ای که دوست دارید به خصوص مورد تقاضا نیست. در بیشتر موارد ، افرادی که به خواسته های خود پی برده اند اغلب توسط خود زندگی حمایت می شوند. گویی از هیچ جا ، ارتباطات لازم و منابع جایگزین درآمد ظاهر می شود. و مهمتر از همه ، فرد از کاری که انجام می دهد رضایت می گیرد. او احساس می کند که مورد نیاز جامعه و مردم است و در کار او معنایی وجود دارد.
درک اینکه سرنوشت شما چیست و چگونه می توانید خود را ثابت کنید دشوار است. با این حال ، زندگی حتی بدون اینکه خود را بشناسید ، حتی بدتر است.
