مردم اغلب برای دیگران متأسف می شوند. آنها بازنشستگان ضعیف ، افراد بی خانمان ، حیوانات رها شده را می بینند و موجی از ترحم در داخل ایجاد می شود. گاهی اوقات بسیار مفید است ، زیرا تمام امور خیریه بر اساس آن ساخته می شوند. با این حال ، اگر به اشتباه بیان شود ، چنین احساسی منجر به چیز خوبی نمی شود.
ترحم خانوادگی
مرد کوچک نیازی نیست که مرتباً ترحم شود. مادران گاهی می گویند: "من خودم این کار را می کنم ، وقتی بزرگ شدی ، آن را حل می کنی." و این موقعیت برای شخصیت فرد بالغ بسیار مضر است. او وظایف ابتدایی را انجام نمی دهد ، مسئولیت را بر عهده نمی گیرد. مادر سعی در آسیب رساندن ندارد ، او فقط سعی می کند کودک خود را از نگرانی های سنگین تا یک دوره خاص جدا کند ، اما به لطف این ویژگی های مهمی تربیت نمی شود. در آینده ، کودک تمایل به کار ندارد ، به احتمال زیاد او همیشه با هزینه والدین خود زندگی می کند.
اگر شوهر یا پسری بزرگسال بدون کار بماند نیازی به تأسف نیست. البته او به حمایت نیاز دارد و حتی می توان دوره کوتاهی از افسردگی را به او اختصاص داد ، اما این مدت طولانی نیست. هرکسی می تواند شغلی پیدا کند و افراط در فردی که نمی خواهد درآمد کسب کند ارزش آن را ندارد. ترحم باعث ایجاد انگلی می شود ، فرد با هزینه دیگران شروع به زندگی می کند و این برای او مناسب است. همدلی را بردارید و او تغییر خواهد کرد ، شروع به درک در مکانی جدید می کند.
خودخوری
برخی از افراد دوست دارند از سرنوشت شکایت کنند ، در مورد چقدر بدشانسی با والدین خود یا شرایط دیگر صحبت کنند. این روشی است برای انتقال مسئولیت از دوش خود به دیگران. مردم معمولاً این فرصت را دارند که زندگی خود را راحت بسازند ، اما این کار به کار ، مطالعه و تلاش نیاز دارد. و نشستن بدون پول و کار بسیار آسان تر است ، و دیگران را مقصر شکست ها می داند.
اگر در زندگی کاری پیش نیامد نیازی به دلسوزی برای خود ندارید. اول ، شما باید به عقب نگاه کنید و فکر کنید که آیا در زندگی انجام می دهید. گاهی اوقات عقب نشینی ها به دلیل انتخاب نادرست زمینه کار بوجود می آیند. اگر چنین است ، صندلی خود را عوض کنید. ثانیا ، به آن فکر کنید ، آیا همه کارها را برای موفقیت خود انجام داده اید؟ آیا هر روز پیشرفت می کردید ، پیشرفت می کردید و کاری می کردید تا بهتر شوید و از دنیا بیشتر بهره مند شوید؟ دریابید که میزان پول و موفقیت به عملکرد بستگی دارد و شروع به انجام کاری کنید.
حیف برای ضعیفان
نیازی به دلسوزی برای پیرزن یا حیوانات بی خانمان نیست. احساسات شما زندگی آنها را بهتر نخواهد کرد. احساسات خود را با اعمال ابراز کنید. می توانید با رفتن به فروشگاه یک بزرگسال به او کمک کنید ، می توانید در خیابان به سگ یا گربه غذا دهید یا حتی آنها را به خانه خود ببرید. امروز فرصتی برای شرکت در رویدادهای خیریه ، کمک های مالی ، بازدید از پرورشگاه ها و مراکز درمانی معلولان ، اهدای خون برای انتقال خون و موارد دیگر وجود دارد. به دنبال روش خود برای حمایت از افراد دیگر باشید ، اما پشیمان نشوید ، زیرا این احساس می تواند شخص را تحقیر کند ، او را بسیار دردناک کند.
