اغلب اوقات ، آنچه که مردم در زندگی روزمره انتخاب می کنند می تواند در مورد روحیه شخص باشد. اما جالب ترین نکته این است که با مشاهده روند رفتار انسان یا استفاده از یکی از تست های رنگی می توان آن را تشخیص داد. به عنوان مثال ، یکی از محبوب ترین تست های Luscher می تواند به این کار کمک کند.
حتی قبل از مطالعه در این زمینه از روانشناسی ، بسیاری از دانشمندان اطمینان دادند که غلبه رنگهای تیره در لباس به معنای نشانه ای از روحیه افسرده در فرد است. با این حال ، این فرضیه تأیید نشد.
در طول آزمایش ، بسیاری از افراد ادعا کردند که رنگ مورد علاقه آنها سیاه است ، اما آنها کاملا افراد شادی هستند و روحیه فوق العاده ای دارند. با دریافت چنین داده های تجربی ، چنین فرضیه ای در جوانه فرو ریخت.
واقعیت جالب دیگری که دانشمندان توانسته اند اثبات کنند این است که گروهی از افراد که از رنگ های روشن ، حتی اسیدی استفاده می کردند مدت زمان طولانی افسرده بودند و روحیه آنها از قبل به حداکثر دیدگاه حساس رسیده بود. دانشمندان این نتیجه خاص را به یک بازتاب غیرشرطی ، شبیه به حیوانات نسبت دادند. به عنوان مثال ، اگرچه بسیاری از حیوانات کور رنگ هستند ، اما می توانند رنگ های روشن را تشخیص دهند. بنابراین ، برای بسیاری از حیوانات ، رنگهای روشن نشانه خطر است و باعث واکنش تهاجمی می شود.
واکنش مشابهی در برخی از افراد که از رنگهای روشن در لباس خود استفاده می کنند دیده می شود. اما این دیدگاه هنوز تأیید دقیق خود را پیدا نکرده است ، بنابراین در لیست ادعاها باقی مانده است.
پاسخ و اندازه گیری خلق و خوی به مقیاس های رنگی یک شاخص فردی است که هم می تواند شاخص خلق و خوی را افزایش دهد و هم در کاهش آن نقش داشته باشد.
دیدگاه دیگری که در دست توسعه است ترجیح رنگ بر غلبه نوع تفکر است. به عنوان مثال ، افرادی که دارای تفکر خلاقیت پیشرفته تری هستند ، رنگ های روشن و متنوع را ترجیح می دهند ، در حالی که افراد با تفکر محافظه کار ، رنگ ثابت: سفید ، سیاه یا بژ ، یعنی گزینه های کلاسیک را ترجیح می دهند.
با این حال ، تحقیقات در این زمینه هنوز ادامه دارد و دانشمندان برای چندین دهه نتوانسته اند به یک نظر مشترک برسند که آیا بین انتخاب طرح رنگ و شاخص خلق و خوی رابطه ای وجود دارد و ماهیت چنین ارتباطی چیست؟.
