زنده ماندن از مرگ عزیز یک مسئله بسیار دشوار است. دوست عزیز یک عضو واقعی خانواده است. بنابراین ، مرگ او نیز سخت گرفته شده است. مدت ها است که بسیاری به دنبال پاسخ این سوال هستند که چگونه می توان از چنین واقعه ای غم انگیز جان سالم به در برد. از طرف دیگر روانشناسان توصیه های خود را در مورد چگونگی خارج شدن از حالت غم و اندوه ارائه می دهند.
بسیاری از مردم تعجب می کنند که چگونه با مرگ دوست صمیمی کنار بیایند ، نه تنها به این دلیل که نمی دانند چگونه با غم و اندوه کنار بیایند. دلیل دیگر این واقعیت است که غم و اندوه طولانی مدت توسط دیگران به اندازه کافی درک نمی شود. علاوه بر این ، وقتی صحبت از نه در مورد یکی از اقوام - والدین ، فرزندان یا سایر نزدیکان بلکه در مورد یک دوست است. کسانی که با دوستشان رابطه نزدیک داشتند نمی توانند فوراً فکر او را متوقف کنند و نمی دانند چگونه اشکهایی را که خفه آنها می کند پنهان کنند. با این حال متخصصان استدلال می کنند که شما نیازی به پنهان کردن غم و اندوه خود ندارید ، زیرا آنچه بیرون می آید سریعتر از بین خواهد رفت.
کنار آمدن با مرگ یک دوست صمیمی
سنت های قدیمی تشییع جنازه و بزرگداشت ، که دیگر با غیرت چندانی مشاهده نمی شود ، به دلیلی اختراع و توسعه یافت. کارشناسان اطمینان می دهند که چنین توزیع روزهای یادبود به فرد کمک می کند تا هماهنگ شود ، مراحل خاصی را اندازه گیری می کند و به پذیرش سریع شرایط کمک می کند.
بنابراین ، به عنوان مثال ، 9 روز دوره ای است که فرد هنوز در شوک از دست دادن خود است ، سعی در درک و قبول آن به عنوان یک امر مسلم دارد. نمی توانید دریغ از اشک ریختن و برداشت از یک واقعیت وحشتناک که دیگر دوست صمیمی وجود ندارد را کنار بگذارید. افراد می توانند 2 حالت را تجربه کنند: یخ زدگی در غم و اندوه یا سر و کله بیش از حد. غالباً در این دوره است که شخصی که متحمل ضرر شده است ، تحت تأثیر افکار خودکشی قرار می گیرد. شما باید خود را از آنها دریغ کنید. از این گذشته ، خانواده شما را دوست دارند و نمی خواهند شما را از دست بدهند. سعی کنید تنها نباشید. حرف بزن. پس از همه ، شما احتمالاً آشنایان مشترکی با دوست خود داشته اید ، که می توانید با او به یاد بیاورید یا فقط صحبت کنید. در غیر این صورت ، با اقوام خود تماس بگیرید.
40 روز پس از مرگ یکی از عزیزان دوره ای است که آگاهی تدریجی از وضعیت و پذیرش آن آغاز می شود. با این حال ، در این لحظه ، جستجوی ناخودآگاه متوفی در میان جمعیت آغاز می شود. به نظر می رسد که او وسط موکب ایستاده ، روی صندلی بعدی سینما نشسته و … روانشناسان می گویند اگر دوست درگذشته ای در خواب بیاید ، خوب است. پس از همه ، فرصتی برای برقراری ارتباط ، شکایت از او وجود دارد. اما نبود چنین رویاهایی سیگنال هشدار دهنده ای است که نیاز به مراجعه به یک متخصص - روانشناس یا حتی روان درمانگر دارد.
با گذشت شش ماه از مرگ یکی از دوستان ، درد در حال حاضر کمی کسل شده است ، اما در دوره های حاد می تواند دوباره برگردد. غالباً با پیامی به شخص متوفی تعرض می شود: چرا م youردی؟ چگونه می توانی مرا ترک کنی؟ و غیره.
اگر همه مراحل در داخل سپری شود و پذیرفته شود ، پس از سال از تاریخ درگذشت بهترین دوست ، زندگی آرام آرام تثبیت می شود. غم و اندوه حاد با اندوه سبک جایگزین می شود.
روانشناسان می گویند که مرگ یک دوست صمیمی راحت تر درک می شود اگر زمانی برای آماده سازی ذهنی او وجود داشته باشد ، به عنوان مثال او مدتها بیمار بود و چنین نتیجه ای پیشاپیش پیش بینی شده بود.
کاری که باید برای تسکین غم و اندوه خود انجام دهید
غالباً مردم سعی می کنند غم و اندوه را به تنهایی سپری کنند ، شرمنده شده و احساسات خود را از دیگران پنهان می کنند. با این حال ، این ارزش انجام دادن را ندارد. اگر می خواهید گریه کنید ، گریه کنید. دوست دارم با یک دوست صحبت کنم - برایش نامه بنویسید. اگر همه اینها غم و اندوه شما را کاهش می دهد ، این کار را انجام دهید.
بسیاری شرم دارند که اغلب به گورستان می روند ، به والدین یکی از دوستان فوت شده یا خانواده اش سر می زنند و از کودک دیدن می کنند. اینها همه باورهای غلطی است که فقط غم و اندوه شما را طولانی می کند. اگر این جلسات شما را ناراضی نمی کند ، بلکه احساس سبکی می دهد ، لازم است که آنها را به خودتان بسپارید.
به یاد داشته باشید که عزاداری برای یک عزیز امری طبیعی است و نباید از آن شرم کرد. به هر حال ، بعضی اوقات بهترین دوستان از بعضی از اقوام نزدیکتر و عزیزترند.اگر غم و اندوه شما شبیه هیستری است ، و این حالت برای مدت طولانی ادامه دارد ، بهتر است به یک روانشناس حرفه ای مراجعه کنید که به شما کمک می کند تا بر غم خود غلبه کنید.
