دسته ای از بیماران وجود دارند که تشخیص اختلالات پزشکان را با مشکلات زیادی روبرو می کند ، زیرا "بیماران" به متخصصان مختلف مراجعه می کنند ، با احتیاط سابقه پزشکی خود را پنهان می کنند ، به طرز ماهرانه ای به پزشکان دروغ می گویند ، به خود آسیب می رسانند و در عین حال شبیه سازی را در هر صورت انکار می کنند مسیر. پزشکان پس از شناسایی شبیه سازی مجبور می شوند به همکاران خود در زمینه روانپزشکی مراجعه کنند.
سندرم مونهاوزن یکی از انواع هیستری است ، یک اختلال روانی مرزی است که خود را در شبیه سازی بیماری های مختلف نشان می دهد. اولین توصیف از این پدیده توسط پزشک انگلیسی ریچارد اشر در اواسط قرن گذشته ارائه شد. و این سندرم به افتخار بارون مونهاوزن ، که به خاطر توانایی خود در اختراع داستان های باورنکردنی شهرت دارد ، نام گرفت.
علل سندرم مونهاوزن
دلیل اصلی این است که نیاز شبیه ساز برای جلب آنچه در دوران کودکی کمبود داشته است - توجه و مراقبت است. اکثریت قریب به اتفاق بیماران در شرایط بیگانگی و بی توجهی والدین خود بزرگ شدند. یک فرد به یاد می آورد که چگونه در کودکی بسیار بیمار شد و والدینش از بی تفاوتی ناگهان توجه و مراقبت کردند. اما این بیماری گذشت و والدین دوباره توجه او را متوقف کردند. همه اینها به شکل گیری الگوی تفکر او کمک کرد - اگر می خواهید احساس نیاز و قابل توجهی کنید ، باید بیمار شوید!
دلیل دیگر بهبود عزت نفس شماست. بیماران سعی می کنند از پزشکان مشهور کمک بگیرند تا بعداً بتوانند به دیگران ببالند: "این کسی نبود که مرا معالجه کرد ، بلکه فلان بود!".
پس از اینکه پزشکان شبیه ساز را "محاسبه" کردند (و این بدون شک اتفاق می افتد) ، او دلیل خوبی دارد و زمینه های تجزیه ناپذیری را برای سرزنش در رابطه با دارو به طور کلی و به طور خاص برای پزشکان خاص دارد. او خود را به عنوان قربانی خودسری پزشکی ، غیرحرفه ای و سهل انگاری معرفی می کند.
بیماران مبتلا به سندرم مونهاوزن معمولاً افراد تحصیل کرده و خواندنی هستند و اگر عدم بلوغ عاطفی ، کودک پرستی ، رفتار ناسازگار و آشوب خیالی نبود ، می توانستند جایگاه شایسته ای در جامعه به دست آورند.
علائم سندرم مونهاوزن
بیماران مبتلا به سندرم مونهاوزن در پیچیدگی های بیماری شبیه سازی شده به اصطلاح "باهوش" هستند. قبل از تماس با یک متخصص ، آنها به معنای واقعی کلمه ادبیات ویژه پزشکی را مطالعه می کنند و تصویر بالینی بیماری را به طور کامل بازسازی می کنند.
انتخاب بیماری برای شبیه سازی به آگاهی فرد از بیماری ، توانایی بازسازی قابل اعتماد علائم و نوع پزشک موجود بستگی دارد.
برخی از الگوهای جهانی را می توان در رفتار بیماران مبتلا به سندرم مونهاوزن تشخیص داد:
- با دقت آنامز را پنهان کنید.
- برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ، سعی کنید نام پزشکان شرکت کننده را ذکر نکنید.
- ترجیح می دهم آخرین قرار ملاقات را بگذارم ؛
- وقتی بی اعتمادی به آنها نشان داده شده رسوایی کنید.
- سعی کنید در صورت قرار گرفتن ناپدید شوید.
ویژگی های ذاتی بیماران مبتلا به سندرم مونهاوزن:
- هنرمندی
- گرایش به خیال.
- هیستری
- شیرخوارگی
- خودخواهی
- وسواس
- سو susp ظن
- گرایش به مازوخیسم
- تدبیر
تشخیص و درمان سندرم مونهاوزن
بیماران مبتلا به سندرم مونهاوزن بسیار قانع کننده از بیماری های مختلف تقلید می کنند ، و هنگامی که در معرض قرار می گیرند ، رسوایی هایی ایجاد می کنند و از کمک های روانپزشکی امتناع می ورزند. غالباً آنها برای پیدا کردن یک متخصص دیگر با اراده سعی در ترک یک م medicalسسه پزشکی دارند.
درمان بیماران مبتلا به سندرم مونهاوزن کار ساده ای نیست و نیاز به نظارت مداوم توسط روانپزشک دارد. گاهی اوقات یک رویکرد غیر مقابله ای استفاده می شود ، که حاکی از تقلید از درمان بیمار با استفاده از ماساژ و فیزیوتراپی است ، به طور معمول از درمان دارویی استفاده نمی شود.
