اصطلاح "شخصیت زدایی" در اواخر دهه 1890 ظاهر شد. این وضعیتی را توصیف می کند که در آن از بین رفتن ارتباط با "من" فرد در سطح بدن و / یا روان ، اصطلاحاً اختلال در درک خود وجود دارد. احساس شخصیت زدایی گاهی فقط چند لحظه طول می کشد و ناگهان از بین می رود و گاهی چندین ماه ، سال ادامه می یابد.
مسخ شخصیت معمولاً به دسته بیماریهای عصبی گفته می شود. علاوه بر این ، غالباً این احساس ناخوشایند عجیب و غریب به عنوان علامت برخی از آسیب شناسی های جدی ، به عنوان مثال ، اسکیزوفرنی یا اختلال اسکیزوتایپال بوجود می آید.
در برخی موارد ، شخصیتزدایی به خودی خود وجود دارد و به عنوان مثال در اثر استرس شدید یا احساسات زیاد فرد در یک لحظه ایجاد می شود.
اگر اختلال درک خود با این احساس همراه باشد که کل جهان دور ، تحریف شده است ، معمول است که در مورد سندرم شخصی سازی-غیر واقعی سازی صحبت کنیم.
حالت شخصی سازی در برخی موارد با اختلال وحشت ، اختلال اضطراب ، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه همراه است. گاهی اوقات قطع ارتباط با "من" ذهنی یا جسمی شما در نتیجه مصرف داروها اتفاق می افتد. در این حالت ، به عنوان یک قاعده ، احساس ناخوشایند خیلی طولانی نمی شود و به محض قطع مصرف دارو ، فرد کاملاً ناپدید می شود.
احساس شخصی سازی با علائم و نشانه های زیر همراه است:
- deja vu و jame vu ، که برای مدت زمان طولانی ادامه دارد یا همیشه وجود دارد.
- اختلالات در درک گرما و سرما ، حرکت و زمان. فرد احساس درد نمی کند یا نمی تواند درک کند که از کجا ناشی از بدن است. تحریف سلیقه و رنگ اشیا surrounding اطراف به نظر می رسد. با یک شکل روانی از شخصی سازی ، بیمار از بدن و نیازهای خود آگاهی ندارد.
- واکنشهای عاطفی به حوادث و موقعیتهای مختلف تحریف یا کسل می شوند.
- یک شخص قادر به توصیف احساسات خود نیست ، به نظر می رسد که او هیچ چیزی را احساس نمی کند. اما در عین حال توانایی نشان دادن احساسات نیز حفظ می شود.
- شخصی سازی غالباً با فقدان کامل افکار ، توقف گفتگوی داخلی / مونولوگ همراه است. بیمار ممکن است بگوید که پشم پنبه ، خلا complete کامل و سکوت در سر او وجود دارد.
- این احساس وجود دارد که همه ویژگی های شخصیتی از بین می روند ، شخصیت تحریف می شود.
- با شخصیتزدایی ، احساسات معطوف به دوستان ، اقوام ، سایر اقوام یا حتی غریبه ها از بین می روند.
- در برخی موارد ، ممکن است اختلال در حافظه رخ دهد. یک شخص همه اقدامات را مانند خودکار ، بدون تجزیه و تحلیل آنها انجام می دهد.
- همراه با احساس شخصیت زدایی ، کمبود کامل روحیه ؛ بیمار نه احساس خوبی دارد و نه بد ، می تواند همه چیز را بی طرف ، بی تفاوت درمان کند.
- با شخصی سازی ، توانایی خیال پردازی و تخیل بسیار تحت تأثیر قرار می گیرد ، موارد نقض تفکر مجازی مشاهده می شود ، انجام خلاقیت و خلاقیت غیرممکن می شود.
دلایل زیادی برای ایجاد اختلال درک خود وجود دارد. علاوه بر بیماری روانی ، استرس یا مصرف داروهای نامناسب ، شخصیت زدایی در نتیجه استرس بیش از حد ، به دلیل خستگی ، تنش عصبی و … رخ می دهد. برخی از پزشکان معتقدند که تمایل به این نوع اختلالات ارثی است (علت ژنتیکی مسخ شخصیت).
چنین شرایطی ، اگر به طور جدی بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد و فرد را به طور مداوم / منظم همراهی کند ، نیاز به درمان دارد. به عنوان یک قاعده ، اگر شخصیت شخصی به خودی خود رخ دهد ، می توان پس از گذراندن دوره داروها (به صورت جداگانه انتخاب شده) و روان درمانی ، کاملاً از شر آن خلاص شد.هنگامی که یک اختلال ادراک از خود به عنوان علامت یک آسیب شناسی دیگر بوجود می آید ، با کمک داروها می توان فرد را به حالت بهبودی طولانی مدت (مداوم) رساند.
