این اختلال روانی تأثیر بسزایی در جامعه پذیری و سلامت افراد دارد. هر فرد عادی نمی تواند از عهده آن برآید. اگر درمان به موقع شروع نشود ، این بیماری می تواند عواقب بسیار منفی و ناخوشایندی را به دنبال داشته باشد. اما برای شروع صحیح درمان ، لازم است یک تشخیص دقیق ایجاد شود.
در واقع انواع مختلفی از اسکیزوفرنی وجود دارد. همه آنها توسط دانشمندان شناخته نشده اند. غیر معمول نیست که تقریباً همه اختلالات روانی و بیماری ها در این گروه قرار می گیرند. و با این حال ، اکثر روانپزشکان پنج نوع اسکیزوفرنی را تشکیل داده اند که هر دو نوع جداگانه ای از بیماری هستند و همزمان به طبقه بندی این بیماری اشاره دارند.
اولین نوع اسکیزوفرنی اسکیزوفرنی نهفته است. بلافاصله دیده نمی شود. شکلی مزمن و بسیار پنهان دارد. در نگاه اول اتفاقی نمی افتد. بیمار مانند عادی ترین فرد رفتار می کند: او قایقرانی نمی کند ، سر و صدا نمی کند ، با هیچ حرکت و عمل غیر ضروری توجه خود را جلب نمی کند. اما اگر به دقت نگاه کنید ، می توانید حالت هیجان کامل ، نوعی تجربه عاطفی و حتی علائم اجتماعی-پاتی را ببینید که مشخصه این نوع بیماری است. تحریک همچنین مشخصه اختلال دوقطبی است ، زمانی که ضمیر ناخودآگاه فرد از حد معقول خارج شود. او فکر می کند که او فرمانده بزرگی است ، مگالومانیا او بی حد و مرز است.
به ندرت هیچ یک از متخصصان علمی ، شکاف شخصیتی را به اسکیزوفرنی نسبت می دهند. بیشترین انشعاب به یک دسته بندی متفاوت از بیماری ها نسبت داده می شود. اما این بیماری روانی است که پیامد اسکیزوفرنی است. تقسیم شخصیت می تواند فرد را به سمت اقدامات عجولانه و نسنجیده سوق دهد که متعاقباً بیمار بدبخت را به طرز کاملا منفی تحت تأثیر قرار می دهد.
اسکیزوفرنی پارانوئید وجود تمایلات پارانوئید در بیمار را نشان می دهد. خودخواهی بیش از حد ، تکبر ، احساس ترس دائمی نسبت به خود ، ترس از اینکه شخصی به چنین شخصی آسیب برساند. همه اینها شوک روحی به ظاهر بی ضرری است ، اما می تواند یک فرد بدبخت را با تشخیص اسکیزوفرنی به شکل طولانی مدت به PND منتقل کند.
نوع کاتونیک اسکیزوفرنی به دو شکل در نظر گرفته می شود. در حالت اول بیمار بی حرکت دراز می کشد. او نمی تواند حرکت کند. اصلاً حتی حرکت دست و پا نیز برای او دردسرساز است. در حالت دوم ، فعالیت بیش از حد بیمار هنگامی نشان داده می شود که می دود ، می پرد ، در اتاق راه می رود و به هیچ وجه نمی تواند متوقف شود.
پزشکان این نوع اسکیزوفرنی را در بیمار تعیین می کنند. به عنوان یک قاعده ، فقط کسانی که به موقع به پزشک مراجعه می کنند از شر بیماری خلاص می شوند. در صورت درمان به موقع ، عوارض جدی ایجاد می شود و موقعیت بیمار غیرقابل تحمل می شود.
