حسادت در همه زمان ها وجود داشته است ، فقط اگر اوایل آنها به دلیل آن در دوئل جنگ می کردند یا سمی را در غذا می ریختند ، اکنون معمول نیست که آن را نشان دهند.
به طور کلی حسادت می تواند دو دلیل داشته باشد. اول ، ترس از دست دادن شخصی است که دوستش دارید. و ثانیا - احساس مالکیت بیش از حد ، هنگامی که فردی خود را آنقدر مهم و قابل توجه بداند که شریک زندگی اش بدون داشتن حق داشتن نظر یا خواسته های خود ، به مالکیت او تبدیل شود.
حسادت مانند هر مشکل روانی دیگری احساسی است که از کودکی به ما رسیده است. این یک مدل از رفتار است که کودک در فرآیند آموزش آموخته است. اگر در خانواده چند فرزند وجود داشته باشد ، شکی نیست که آنها با یکدیگر رقابت می کنند و در نتیجه احساس حسادت را نشان می دهند. اگر والدین به چنین فرزندانی عشق و توجه کافی نشان دهند ، در این صورت آنها بدون مشکل از این حالت فراتر می روند. وضعیت دیگر این است که والدین بیش از حد محافظت می کنند ، فضای شخصی کودک را نقض می کنند و در زندگی شخصی او دخالت می کنند. سپس کودک چنین الگویی از رفتار را به خانواده خود منتقل می کند ، و همچنین فضای شخصی همسر خود را نقض می کند و آزادی او را سلب می کند.
فکر نکنید که حسادت جلوه ای از عشق است. عشق ، اول از همه ، احترام به منافع یک شریک است ، و نه سوicion ظن ابدی ، بی اعتمادی و صحنه های رسوایی حسادت. برخی از افراد دلیل آوردن هر چند وقت یکبار حسادت را مفید می دانند. آنها فکر می کنند از این طریق می توانند توجه شریک زندگی خود را به خود جلب کنند. اما این اساساً اشتباه است ، زیرا با این روش ، اعتماد شما را تضعیف می کنید ، و رابطه به یک بار سنگین تبدیل می شود ، شریک زندگی شما دائما سعی خواهد کرد شما را در یک دروغ گرفتار کند ، همه جا به دنبال فریب است. بعضی از افراد فقط نمی توانند با احساس حسادت خود کنار بیایند. اگر به همه چیز پشت سر هم حسادت می کنید ، سعی کنید خلاف این عمل را انجام دهید: شریک زندگی خود را با احتیاط محاصره کنید تا او شروع به جستجوی راهی برای استراحت از شما کند. گاهی اوقات اتفاق می افتد که حسادت یک واکنش دفاعی است وقتی شخص حسود خودش تقلب می کند ، حتی اگر از نظر روحی باشد. بنابراین ، او سعی می کند اعمال و افکار خود را توجیه کند.
راز خوشبختی خانواده رعایت فضای شخصی همراه با اوقات فراغت مشترک است.
