همه عادت دارند احساس گناه را احساس کنند. این مقاله پیشنهاد می کند که از نقطه نظر دیگری به گناه نگاه کنید ، که گزینه ها و فرصت های جدیدی را برای استفاده در زندگی ایجاد می کند.
بیشتر مردم احساس گناه می کنند. در جامعه در این مرحله از رشد ، احساس گناه به عنوان یک احساس مثبت نشان داده می شود. اگر شخصی احساس گناه کند ، در این صورت وجدان ، صداقت ، مهربانی ، ملایمت و … دارد.
تصویری مثبت به شخص اعتبار داده می شود ، که معمولاً به دلیل شناخت افراد اطراف از این رنج می برد و پاداش می گیرد. روند درد و رنج به خودی خود قابل مشاهده نیست و در درون خود شخص پیش می رود ، نه تنها باعث عذاب می شود ، بلکه باعث کاهش عزت نفس و ایجاد تردید در مورد اقدامات انجام شده می شود ، که منجر به توسعه بلاتکلیفی و صبر ناخوشایند می شود. تصویر کامل نشان داده شده است که احساس گناه برای دیگران دلپذیر است و برای خود شخص ناخوشایند است.
من پیشنهاد می کنم احساس گناه را به عنوان شاخصی از دیدگاه وضعیت یا ارائه خود در نظر بگیرم. وقتی شخصی خودش را سرزنش می کند ، توجه خود را به نقاط ضعفی معطوف می کند که خود آن را نقاط ضعف می داند و با نادیده گرفتن آنها ، به نقاط قوت خود توجه نمی کند. این بدان معناست که فرد فقط بخشی از موقعیت یا نمایندگی خود را می بیند ، اما آن را به طور کلی درک نمی کند.
احساس گناه شاخصی است که فرد فقط بخشی از چیزی را درک می کند ، هیچ درک کلی از تصویر جهان وجود ندارد. بنابراین ، برای از بین بردن احساس گناه ، لازم است درک خود را از جهان گسترش دهید. به خودتان اجازه دهید یک موقعیت یا تصویر از خود را نه تنها از طریق منفی ، بلکه از طریق مثبت نیز مشاهده کند. در این شرایط ، او دو به دو استدلال می کند: یکی منفی و دیگری مثبت.
چنین برداشتی از جهان این امکان را برای شما فراهم می کند که درک کنید جهان نه بد است و نه خوب ، آن به سادگی دوگانه است ، جایی که بد بدون خوب وجود ندارد و بالعکس. به تدریج ، ادراک شروع به گسترش می کند و تصویر وضعیت فعلی به طور کلی درک می شود ، که منجر به ظهور وجود تنوع در حل وضعیت می شود ، از این رو یک فرد می تواند مطلوب ترین حالت را برای خود انتخاب کند.
