این حالت زمانی اتفاق می افتد که فرد نسبت به هر جنبه از زندگی به ناتوانی خود متقاعد شود. او معتقد است که فقط افراد ، چیزها و مواد دیگر می توانند به او کمک کنند. با این حال ، این مسیر اشتباه برای اعتیاد است.
اعتیاد می تواند از هر چیزی ناشی شود - چیزها ، شخص ، مواد شیمیایی ، غذا ، هیجان و غیره. این حالت با تمایل به کسب لذت ، هماهنگی ، رضایت از زندگی با کمک همه اینها مشخص می شود. بنابراین ، شخصی بخشی از قدرت خود را به افراد یا چیزهای موجود در کنار خود منتقل می کند. او به قدرت خودش اعتقاد ندارد ، در این واقعیت که می تواند زندگی خود را تأمین کند ، خودش می تواند بدون استفاده از محرک ها از زندگی لذت ببرد. خوشبختی در آن چیزی نیست که هستی ، جایی که الان هستی ، آنچه در زندگی به دست آورده ای نیست بلکه در احساس خودت است. فقط شما می توانید خوشحال باشید یا نباشید.
اگر شخصی به چیزی اعتیاد پیدا کند که به یک عادت بد تبدیل شود ، اینها جلوه های بارز اعتیاد است. آنها را می توان به طور مشروط به دو گروه تقسیم کرد:
- از مواد شیمیایی ؛
- از یک شخص
برای غلبه بر این اختلال ، شما باید:
- متوجه شوید که به چیزی اعتیاد دارید و می خواهید از شر آن خلاص شوید.
- با والدین خود صلح کنید
- تغذیه مناسب و ورزش ؛
- تسلیم میل به بازگشت نشوید ؛
- سرگرمی مورد علاقه خود را پیدا کنید.
روند بهبود اعتیاد یک شبه انجام نمی شود. این یک فرایند نسبتاً طولانی است که ممکن است چندین سال طول بکشد. فقط پس از گذراندن درد و رنج ، می توانید به آزادی برسید و متوجه شوید که اشتباه کرده اید.
