معنویت توسط هر شخص به روش خاص خود درک می شود. در چارچوب دین ، یکی است ، در چارچوب زندگی روزمره ، متفاوت است. اما هر کس می خواهد برای چیز دیگری تلاش کند ، تا نه تنها بدن ، بلکه شخصیت را نیز رشد دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک فرد روحانی با مهربانی متمایز می شود. این ویژگی در همه رهبران معنوی شناخته شده ذاتی بود ، به این معنی که مراجعه به او ضروری است. با بخشش حاصل می شود. این فرصتی برای جلوگیری از کینه نسبت به دیگران است ، دست از عصبانیت و نگرانی در مورد هر اتفاقی می کشد. لازم است هم کسانی که اکنون نزدیک هستند و هم کسانی که قبلاً بودند را ببخشیم. بیشتر آنها با نزدیکان خود کار می کنند: زن و شوهر ، والدین ، فرزندان. تکنیک های خاص حتی به افزایش احساسات باستانی و تقریباً فراموش شده کمک کرده و آنها را آزاد می کند.
گام 2
یک فرد معنوی به همه چیز در اطراف خود وفادار است. او دیگران را قضاوت نمی کند ، اما گزینه های آنها را می پذیرد. او آماده است که با لبخند نگاه کند ، گوش کند و مقاومت نکند. در صورت لزوم ، وی می تواند نحوه کار را پیشنهاد کند ، نظر خود را اعلام کند ، اما فقط در صورت درخواست. شما باید یاد بگیرید که همه را بپذیرید ، اما فقط با کار با خود می توانید این کار را انجام دهید. پذیرش خودتان کار زیادی است ، این یک آرزو برای شناختن خود ، کشف جنبه های مختلف در خود است و یک توافق بی نظیر با آنچه در درون است. و وقتی کار با خودش تمام شد ، تعجب خواهد کرد که احساسی مشابه برای همه افراد اطراف ایجاد خواهد شد.
مرحله 3
قدرشناسی کیفیت بسیار خوبی است که برای دستیابی به معنویت ارزش تلاش دارد. قدرشناسی باید برای هر اتفاقی باشد که رخ می دهد و اطراف آن را احاطه می کند. این فرصتی برای شکل گیری نگرش ویژه است ، وقتی همه چیز در اطراف شما یک نعمت است ، این درسی است که به شما امکان می دهد تا به سطح بالاتری نیز برسید. شما باید از هر مشکلی تشکر کنید و به دنبال بذر توسعه در آن باشید ، هر توهینی را که باعث این واکنش شده است ، بپذیرید و تجزیه و تحلیل کنید ، و حتی عاقلانه تر می شود.
مرحله 4
یک شخص معنوی به قدرتهای بالاتر اعتقاد دارد. درک اینکه چیزی بیش از زندگی زمینی وجود دارد ، پیش شرط معنویت است. هر دین و مکتبی خدایان خاص خود را دارد ، ایده های خاص خود را دارد ، اما مهم نیست که چه چیزی را باور کنیم ، مهمترین چیز این است که این احساس را داشته باشیم. این احساس که این زندگی متناهی نیست ، اینکه بعد از مرگ چیز دیگری وجود دارد ، چیز خاصی وجود دارد ، ایمان به این به زندگی قدرت می بخشد. ایمان نیرویی عظیم است و هرچه شخص آن را بیشتر بداند ، چند وجهی می شود.
مرحله 5
ایمان داشتن ، نماز را به دنیا می آورد. هر کس باید نماز را یاد بگیرد. این مجموعه ای از کلمات جادویی است که به سمت بیرون یا باطن هدایت می شوند. اینها کلمات تشکر ، عذرخواهی ، پذیرش است که از قلب پاک صدا می کند. این توسل صادقانه به وجود است ، که به شما آرامش و هماهنگی می بخشد. نماز یک درخواست نیست ، بلکه یک درخواست است ، یک آرزو برای گفتگو با بالاترین است.
