آیا احساس ناراحتی هنگام پیاده روی در پله برقی مترو را می دانید؟ آیا هنگام حرکت قطار در تونل کمبود هوا احساس می کنید؟ اگر تا به حال با این مشکل روبرو شده اید و هنوز درمانی برای ترس خود پیدا نکرده اید ، باید جدی فکر کنید.
اولین کاری که باید برای خود انجام دهید معاینه پزشکی است ، توصیه می شود عملکرد قلب (ECG ، سونوگرافی) را بررسی کنید ، خونرسانی به مغز را بررسی کنید ، برای جلوگیری از بیماری های جسمی با پزشکان مشورت کنید. اگر پزشکان چیزی پیدا نکردند و به شما گفتند که ممکن است دوره عصبی داشته باشید یا دیستونی عروقی رویشی برای شما تشخیص داده شده باشد ، در این صورت شما واقعاً جای نگرانی ندارید. در این صورت می توانید به روان درمانگر مراجعه کنید ، اما خدمات یک متخصص خوب همیشه مقرون به صرفه نیست ، بنابراین می توانید به جای درمانگر ، به خودتان کمک کنید.
پس بیایید چشمهایمان را ببندیم و تصور کنیم چه اتفاقی برای شما می افتد. همه علائم فعال می شوند: کمبود هوا ، نبض سریع ، "پنبه پا" ، احساس غیر واقعی بودن … در نتیجه: وحشت و به احتمال زیاد ترس از مرگ. شما نمی خواهید بمیرید ، پس چرا به مکانی می روید که در آن ناامن نباشد؟ اگر یک بار از خود چنین سوالی پرسیده اید و تصمیم شما این است که از مکانی که در آن ناامن نیستید اجتناب کنید ، فوبیا پیدا کرده اید. این تصمیم اشتباه است ، خصوصاً اگر نمی توانید مترو را با وسایل حمل و نقل دیگر جایگزین کنید.
دوباره سعی کنید چشمان خود را ببندید و همه علائم را دوباره احساس کنید ، افکار خود را دنبال کنید ، به چه فکر می کنید؟ این افکار شما هستند که علائم ، نوعی بازتاب را فعال می کنند. سعی کنید تصویر را تا پایان آنچه اتفاق خواهد افتاد ، کامل کنید: غش کردن ، مرگ ، خارج شدن از مترو ، یا اینکه آرام شوید و فقط به امور روزمره خود فکر کنید ، مسیر خود را ادامه دهید. سعی کنید تصویر را تمرین کرده و به پایان برسانید. برای یک تجربه کامل آموزش می توانید روی سکو یا ماشین مترو ضبط کنید. وقتی تصویر را تمام کردید ، خواهید دید که نمی میرید ، اگر غش کنید ، کسی شما را ترک نمی کند یا شما را غارت نمی کند ، آنها به شما کمک می کنند ، به خود می آیید و نمی میرید. شاید شما فقط به فکر خود باشید و اصلاً ترسیده نخواهید شد ، زیرا فکری که باعث ایجاد ترس می شود فعال نمی شود.
