ترس مداوم از مرگ می تواند فرد را در تمام زندگی مسموم کند. حتی ممکن است از این که از مرگ می ترسیم آگاهی نداشته باشیم ، زیرا این ترس در موارد مختلفی خود را نشان می دهد. برخی ممکن است از بیماری انفجار هراسی رنج ببرند ، دیگران از عبور از جاده حتی با چراغ سبز ترسیده و دیگران و تا طبقه دهم از پله ها بالا می روند بدون اینکه از آسانسور استفاده کنند. چگونه می توان بر ترس از مرگ غلبه کرد؟
Memento mori
"ممنتو موری!" - درخواست تجدید نظر معروف را می خواند. به نظر متناقض می رسد ، اما هر چقدر آگاهانه فرد به اجتناب ناپذیری مرگ بیندیشد ، ترس کمتری را تجربه می کند. اگر او حتی این کلمه را نگوید و از هر راه ممکن سعی کند از چنین افکاری فاصله بگیرد ، اثر کاملاً برعکس است.
دانش آموزان ژاپنی منطقاً مقاله خود را در مورد چگونگی دوست داشتن زندگی با شرح مرگ ادعایی پایان می دهند. درک این مسئله برای یک فرد غربی دشوار است ، اما در شرق نگرش سنتی نسبت به مرگ به شرح زیر است: این یک قسمت ارگانیک از زندگی است ، و عکس آن نیست. هیچ چیز ترسناک و تراژیکی در آن وجود ندارد. اگر شخصی آماده مرگ باشد ، مانند یک دوست با آرامش و حتی خوشحالی با او ملاقات می کند. یا حداقل از ترس یک فکر درباره چیزهای اجتناب ناپذیر بی حس نشده است.
آیا می توانید یاد بگیرید که بمیرید؟
در شرق ، شیوه هایی وجود دارد که به "دوست شدن" با مرگ کمک می کند. به عنوان مثال ، دالایی لاما 4-5 بار در روز "می میرد" ، و با جزئیات این روند را تجسم می کند. رهبر معنوی اعتقاد دارد که چنین تمرینی به او کمک می کند تا در هنگام آمدن "بانوی داس دار" گیج نشود.
اما لازم نیست برای غلبه بر ترس از مرگ ، به اعمال بودایی بپردازیم. در زندگی روزمره ما ، اگر به آن فکر کنید ، چیزهای زیادی وجود دارد که برای آماده سازی ما برای این اتفاق مهم طراحی شده است. مهمترین این خواب ، این "تمرین" روزمره مردن است. اما ، هر روز صبح که از فراموشی برمی گردیم ، دوباره عجله می کنیم تا به کار خود بپردازیم ، و به درسی که آموخته ایم فکر نمی کنیم.
ساموئل جانسون: «عدم آمادگی برای مرگ در بزرگسالی مانند خوابیدن هنگام انجام وظیفه در حصر است. آماده نشدن برای مرگ در پیری به معنای خوابیدن در هنگام حمله است."
برای جلوگیری از ترس از مرگ ، باید خود را به این ایده عادت دهید که این یک روند طبیعی است ، بخشی از زندگی ما است. در بسیاری از ادیان ، مرگ به سادگی به عنوان تغییر بدن درک می شود. از چه چیزی می توان ترسید؟ - پس از همه ، شما هنگام تغییر نمی ترسید. در مسیحیت هیچ مفهومی از تناسخ وجود ندارد ، اما اگر یک فرد ارتدکس زندگی پر از معنی داشته باشد ، پشیمان نخواهد شد. "خدا به من زندگی داد ، او حق دارد آن را بگیرد" - اینگونه تفکر می کند مردی ، که در قلب او ایمان صادقانه ای وجود دارد. کافر باید به راحتی واقعیت را بپذیرد: "بله ، همه ما می خواهیم بمیریم. ممکن است ناراحت کننده باشد ، اما قابل تغییر نیست. و اگر این اجتناب ناپذیر است ، پس چرا باید نگران شد؟"
چگونه با مرگ کنار بیاییم
کتاب مقدس می گوید: "کسی که ایمان بیاورد نجات یافته است." معلوم شد که خطوط متون مقدس توسط پزشکان تأیید می شود! دکتر دون یونگ از دانشگاه اوهایو طی تحقیقات نشان داده است که بیماران سرطانی می توانند روز مرگ را "به تعویق بیندازند" تا تاریخ مهمی مانند تولد یا کریسمس را برای خود از دست ندهند. ایمان و دعای صادقانه به این افراد کمک کرد تا مرگ را به روز بعد موکول کنند.
غالباً مردم نه از مرگ ، بلکه از پیری ترس دارند. در واقع ، در فرهنگ مدرن ، پیری چیزی شرم آور و زشت تلقی می شود؛ هیچ فرهنگی ، زیبایی شناسی پیری وجود ندارد.
و طبق آمار پزشکی ، بیماران معتقد به سرطان 5-6 سال بیشتر از افراد غیر ایمان زندگی می کنند. چطور می شود این را توضیح داد؟ با دریافت خبر بیماری مهلک خود ، فرد دچار ناامیدی می شود. ترس مداوم از مرگ و سایر احساسات منفی حتی سریعتر روح و جسم او را از بین می برد. از طرف دیگر ، یک مiمن ، خود را با بدن جسمی نمی شناسد ، و بنابراین ، ترس او از مرگ کمتر محدود می شود و در برابر مشکلات زندگی مقاومت بیشتری دارد.
