یک بیماری به عنوان آزمایش به فرد داده می شود و بهبودی به عنوان نشانه ای از موفقیت موفقیت آمیز یک بخش خاص از مسیر معنوی است. بازیابی بسیار مطلوب است ، اما برای دستیابی به آن باید درآمد کسب کرد. این دقیقاً به کسی داده نمی شود.
ماهیت آن هنوز به طور کامل درک نشده است و بهبودی به عنوان یک معجزه طبقه بندی می شود. فقط از بیرون به نظر می رسد که فردی زندگی می کند و زندگی می کند و ناگهان معجزه ای در زندگی او اتفاق می افتد. همه چیز در واقع همان چیزی نیست که به نظر می رسد. معمولاً کار معنوی عمیق بر روی خود به وقوع یک معجزه کمک می کند.
هنگامی که فردی توسط بیماری های روحی و جسمی رنج می برد ، بهتر احساس و درک دیگران و خود را آغاز می کند. ارزیابی مجدد ارزش ها وجود دارد که منجر به بهبودی می شود. نامگذاری دقیق زمان شروع آن غیرممکن است ، اما اصول خاصی وجود دارد که رعایت آنها باعث می شود که به آن نزدیکتر شود.
یک آرزو
این شرط اصلی مسیر بهبودی نیست. باید سخت و بدون ابهام باشد. فرد نباید مسیر مورد نظر را خاموش کند ، هر چقدر هم برای او سخت باشد.
درون نگری
از دیدگاه انتقادی به خود نزدیک شوید ، اما به غارت و محکومیت خود خم نشوید. این نیز به خیر منجر نمی شود. سعی کنید تمام نقایص خود را عینی ارزیابی کنید ، اما باید آنها را درک کنید ، نه به عنوان حقارت ، بلکه به عنوان "نقاط رشد".
تلاش های خاص
برای به دست آوردن چیزی ، باید سخت کار کنید ، چیزی که به راحتی می آید و سپس به راحتی از بین می رود.
هیچ چیز مطلوب تری برای فرد بیمار از دریافت درمان نیست. فقط به همین صورت داده نشده است ، برای این کار لازم است که از نظر روحی روی خود کار کنیم.
