سندرم پیتر پان در مردان از همان سنین پایین شروع به شکل گیری می کند. هیچ پایه آلی - فیزیولوژیکی - ندارد. به طور معمول ، به دلیل روابط خانوادگی ، نفوذ پسران از خارج ، ایجاد چنین وضعیتی ایجاد می شود. به تدریج ، تغییر شکل شخصیت و شخصیت در حال رشد است. در یک نقطه خاص ، شرایط شروع به کار با متخصص مناسب می شود.
دلیل اصلی فرزندپروری آسیب زا ، سمی یا صرفاً ناکافی است.
فرزندپروری منجر به تشکیل سندرم می شود
این تغییر شکل شخصیت بر اساس:
- ترس از بزرگ شدن
- ترس از مسئولیت؛
- ترس از محدودیت آزادی ؛
- عدم استقلال
به طور معمول ، پسران ، که مردان بعداً از آنها بزرگ می شوند - پیتر پان ، در خانواده سرکوب می شوند. نظر آنها یا اصلاً مورد توجه قرار نمی گیرد یا توسط والدین چیزی ناچیز تلقی می شود. به تدریج کودک با اتکا به مادر و پدر کاملاً ابتکار عمل را متوقف می کند.
غالباً ، محافظت بیش از حد و کنترل كامل - ناكافی - به لحظه هایی تبدیل می شوند كه باعث پیشرفت سندرم پیتر پان می شوند. والدین تلاش می کنند تا همه کارها را برای کودک انجام دهند ، هوی و هوس او را برآورده کنند ، به هیچ وجه در رشد استقلال تأثیر نمی گذارد. مادر می تواند هر مرحله از فرزند خود را کنترل کند ، اجازه ندهد پسر به هیچ وجه خودش را نشان دهد ، دائماً او را مجبور کند در کنار او باشد. به تدریج ، به اصطلاح آتروفی اراده کودک اتفاق می افتد: او انعطاف پذیر می شود ، نمی خواهد و نمی تواند حتی ساده ترین تصمیمات را به تنهایی انجام دهد ، تصمیم گیری در مورد برخی مراحل ، توسعه و پیشرفت خود برای او دشوار می شود.
پسری که از کودکی شروع به نشان دادن ویژگی های پیتر پن می کند ، اغلب اوقات فقط از پدر و مادرش تعریف می کنند. مادر و پدر کودک خود را ایده آل می کنند ، حتی برخی شوخی ها و تخلفات او نیز توسط والدین به عنوان چیزی منفی تلقی نمی شود. این رویکرد عزت نفس ناکافی در پسر ایجاد می کند ، گرایش به خودشیفتگی را تغذیه می کند.
به لطف این تربیت و نگرش مشابه والدین ، کودک در روند اجتماعی شدن با مشکلات جدی روبرو می شود. هر نوع ارتباطی برای او دردناک می شود. به عنوان یک قاعده ، هوش هیجانی نیز به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد.
در تعدادی از موارد ، یک مرد مبتلا به سندرم پیتر پن در گذشته یک کودک خانگی بوده است. او نمی توانست به مهد کودک برود ، در هیچ بخش یا محافلی شرکت نکند ، مسکن شود. به دلیل "انزوا" از دنیای خارج ، فقدان مهارت های ارتباطی عادی ، ناآگاهی از هنجارهای رفتاری در جامعه ، برقراری روابط دوستانه برای چنین افرادی هر ساله دشوارتر می شود. ارزش همراهی و دوستی برای یک مرد پیتر پان بسیار پایین است.
غالباً ، در زمینه تربیت سمی در خانواده ، پسران با این واقعیت روبرو می شوند که والدین آنها را متقاعد می کنند که باید همیشه خواسته های خود را دنبال کنند ، منافع خود را به طور انحصاری دنبال کنند ، خود را فدا نکنند و حتی یک قطره نوع دوستی را نشان ندهند. به تدریج ، چنین تأثیری شخصیت و شخصیت کودک را تغییر شکل می دهد و ویژگی های پیتر پن را در او پرورش می دهد.
سندرم پیتر پان چگونه ایجاد می شود و چه عواملی منجر به آن می شود؟
کارشناسان پیشنهاد می کنند این نقض شخصیت و شخصیت در طول سالها مورد توجه قرار گیرد. بسته به سن ، برخی از تظاهرات ممکن است غالب باشد.
در نوجوانی ، سندرم پیتر پان به شدت با ویژگی هایی از جمله بی مسئولیتی کامل ، تمایل به تنهایی ، بی ثباتی جدی زمینه عاطفی ، میل به خطر و حداکثر گرایی آشکار می شود.
سندرم پیتر پان زیر 25 سال با مشكلات در مدرسه و كار ، عدم توانایی در برقراری تماس های اجتماعی مناسب همراه است. به عنوان یک قاعده ، در این دوره از زمان ، علائم سندرم به ویژه برجسته می شود. این بیماری می تواند به اختلالات هراسی و اضطرابی منجر شود و با تمایل به خودکشی باعث افسردگی شود. در همان دوره ، مردان - پیتر پنس ، به ویژه به وضوح تمایل به رفتار عاطفی ، گرم مزاجی ، تکانشگری و پرخاشگری را نشان می دهند. همه اینها ممکن است به تبعات بسیار منفی تبدیل شود ، تا تخطی از قانون. جوانان در این سن با یک سندرم مشابه اغلب به الکل ، مواد مخدر ، سیگار ، مواد مخدر اعتیاد پیدا می کنند.
تا 35 سالگی یک دوره "آرامش" وجود دارد. پیتر پان سعی دارد "رشد" یابد و بالغ شود ، شخصیت او را همانطور که هست بپذیرد. به طور معمول ، چنین مردانی در این سن یا زودتر از متخصصان کمک نمی گیرند. آنها زندگی خود را با دروغ پر می کنند ، در حالی که به دیگران و به خود دروغ می گویند.
در سنین بعدی ، سندرم پیتر پان مجدداً منجر به افسردگی شدید ، اتوبیا هراسی در ترکیب با تنهایی کامل می شود یا باعث پسروی شدید شخصیت می شود. مرد - پیتر پن در تلاش است تا جوانتر شود ، سعی می کند چشمان خود را بر روی کسل کننده و روزمرگی روزها ببندد ، و ارتباطاتی زودگذر - عشق و دوستی - با افراد بسیار کوچکتر از او برقرار کند.