تجربه به حالتی از هیجان شدید عاطفی اشاره دارد که ناشی از احساسات و عواطفی است که دارای اهمیت معنادار و عینی هستند. از طرف دیگر ، خاطرات شخصی می توانند از وقایع گذشته ناشی شوند. این تجربه ها یا آن تجربیات تأثیر منفی بر فعالیت انسان دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مدت زمان و ثبات تجربه از وضعیت ذهنی و ذهنی فرد ناشی می شود. در عین حال ، وقایع مثبت شامل تجربیات مثبتی است که به حل موفقیت آمیز موقعیت های زندگی کمک می کند. به نوبه خود ، پیامدهای منفی می تواند منجر به تجارب منفی شود.
گام 2
درهم آمیختن هر دو نوع تجربه ، فرد را به دستیابی به هدفی که در سطح ناخودآگاه تعریف شده است ، می رساند.
مرحله 3
تجربیات می توانند کاملاً شخصی باشند. بنابراین ، بدن با تحریف وضعیت واقعی وقایع احتمالی یا گذشته ، زمان لازم برای سازگاری ندارد و با یک فشار روانی واکنش نشان می دهد. پاسخ های روانشناختی به استرس فردی است و همیشه بی ضرر نیست.
مرحله 4
در پاسخ به تحریک ناشی از استرس ، فرد می تواند اقدامات خود را بر روی اعمال اطرافیان خود نشان دهد و در نتیجه خود را توجیه کند. در حالت دیگر ، فرد با بی تفاوتی و کناره گیری از خود واکنش نشان می دهد و باعث ناتوانی و ناتوانی خود در تأثیرگذاری بر نتیجه مثبت می شود. شایان ذکر است که در هر دو مورد ، یک شخص قادر به نتیجه گیری منطقی نیست که به او امکان دهد راه حل مناسب را پیدا کند.
مرحله 5
قوی ترین احساسی که یک تجربه می تواند ایجاد کند یک حالت شور است. این حالت با ناگهانی بودن ، غیرقابل کنترل بودن و مدت زمان کوتاه مشخص می شود. از نظر تئوری ، حالت عاطفی به دو نوع فیزیولوژیکی و آستنی تقسیم می شود.
مرحله 6
حالت فیزیولوژیکی تأثیر برای رفتار انسان طبیعی تعریف می شود. تحت تأثیر انباشت احساسات منفی ، که تحت تأثیر یک محرک خاص ، منجر به نوع طغیان عاطفی آنها می شود ، ناگهان بوجود می آید. در همان زمان ، فرد به کنترل اعمال خود ادامه می دهد.
مرحله 7
واکنش آستنیک یا آسیب شناختی ، همراه با عدم امکان درک ، مدل سازی و ارزیابی با توجه به ماهیت عمل او ، به نقض فعالیت ذهنی معمول فرد کمک می کند. در این حالت ، منابع فیزیولوژیکی و ذهنی کل ارگانیسم در طول دوره توسعه تأثیر و خستگی عاطفی پس از آن بسیج می شود.
مرحله 8
تجربیات بنیادی کمتر تأثیر قابل توجهی در عملکرد انسان ندارند. بنابراین ، می توان تجربه ها را عمداً توسط موضوع به منظور دفاع از خود روانشناختی یا جلب توجه مورد نیاز وی ایجاد کرد. چنین تجربه هایی عمدی نامیده می شوند و می توانند با تظاهراتی روشن و خاص متقلب همراه باشند. اعمال نیت هرگز در درون آگاهی باقی نمی مانند ، آنها همیشه دارای یک تجسم جسمی یا کلامی هستند.
مرحله 9
شایان ذکر است که آستانه تجربه ذهنی به شخصیت فرد ، شرایط تربیت و شکل گیری شخصیت بستگی دارد. ساده ترین مثال این بیانیه وضعیتی است که منافع گروهی از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. تجربه عاطفی برای یکی از آنها یک درس زندگی را آموزش می دهد و او را مجبور می کند که کارهای گسترده ای را روی اشتباهات خود انجام دهد ، دوم منجر به استرس روانی می شود ، و سوم از لحاظ احساسی لمس نمی کند.
