تعارض بین کودک و معلم یک پدیده رایج در زندگی مدرن است. اجازه ندهید که خودش بخود برود. به کودک خود بیاموزید که از مثال این درگیری برای حل شرایط دشوار زندگی استفاده کند. این مهارت در بزرگسالی بیش از یک بار برای او مفید خواهد بود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به کودک خود بیاموزید که تعارض را به عنوان چالشی برای مهارت های ارتباطی خود درک کند. به او آموزش دهید که فکر کند اختلاف بخشی از زندگی است که شما باید بتوانید با آن تعامل کنید. با استفاده از مثال درگیری با معلم ، به کودک خود آموزش دهید تا از موقعیت های دشوار ارتباطی خارج شود.
گام 2
علل اصلی درگیری را شناسایی کنید. ممکن است چندین مورد وجود داشته باشد. اول اینکه ممکن است خود کودک مقصر باشد. در چنین شرایطی ، او باید رفتار خود را تغییر دهد و عذرخواهی کند. دوم ، ممکن است معلم مقصر باشد. سپس باید با او صحبت کرده و از او بخواهید که عذرخواهی کند. سوم ، درگیری می تواند به بخشی از شرایط یا سو mis تفاهم تبدیل شود. همچنین برای روشن شدن مواضع طرفین درگیری باید با آنها برخورد شود.
مرحله 3
در موارد فراموش شده از "داوران" دعوت کنید. جامعه به عنوان یک قاضی یا کارشناس مستقل چنین ابزاری را برای حل منازعات در اختیار ما قرار می دهد. در بزرگسالی ، این می تواند یک کمیسیون متخصص ، مشاوره تخصصی ، هیئت منصفه باشد. در دوران کودکی ، کودک باید شروع به یادگیری روش های درگیر کردن احزاب مستقل برای حل تعارض کند. این می تواند معلمان دیگر ، همکلاسی ها ، یک پزشک مدرسه یا یک روانشناس باشد.
مرحله 4
به کودک خود واکنش متوسط نسبت به درگیری را بیاموزید. نادیده گرفتن اختلافات بسیار افراطی است و همیشه مناسب نیست. فریب دادن یک رسوایی حد دیگر است و همچنین به ندرت سازنده است. به کودک خود بیاموزید که آرامش خود را حفظ کند ، اما همچنان با طرف دیگر درگیری در مورد مشکل صحبت کنید.
