ترس یک واکنش طبیعی است که توسط محیط ایجاد می شود. اولین بار پس از تولد ، فرد عملاً از ترس و ترس برخوردار نیست. حداقل یک کودک فقط می تواند از صداهای بلند یا افتادن از بلندی بترسد.
همه مردم از چیزی می ترسند! این یک واقعیت روانشناختی است. نگران این نباشید ، این یک وضعیت کاملاً طبیعی است. اما این بدان معنا نیست که شما باید بنشینید و کاری در این زمینه انجام ندهید. باید با ترسها مبارزه کرد تا در زندگی تداخل ایجاد نکند.
روانشناسان چندین نکته برای مقابله با ترس ارائه می دهند:
1) علت ترس ها را بفهمید. شما باید بخاطر داشته باشید یا حدس بزنید که چرا این ترس یا ترس در زندگی ظاهر شده است. یک وضعیت خاص زندگی را به یاد بیاورید که ترس یا ترس از آن با کودک رابطه مستقیم دارد. شاید ترس به طور غیرمستقیم با آن ارتباط داشته باشد.
2) بازگشت به منبع ترس. نباید از روبرو شدن با ترس و تماس با آن ترسید. به عنوان مثال ، اگر شخصی از سگ می ترسد ، باید هر روز به سگ نگاه کنید ، یا اگر پسری از جنگ می ترسد ، پس باید در بخش ورزش های رزمی ثبت نام کنید. بعد از یک ماه مردم دیگر احساس ترس نمی کنند و نتیجه شما را منتظر نمی کند.
3) بهتر است باهم مبارزه کنیم. توصیه می شود در مبارزه با ترس یکی از اقوام یا شخصی را که می توانید به او اعتماد کنید درگیر کنید. این امکان وجود دارد که مشکل را بتوان با یک دوست یا دوست دختر به اشتراک گذاشت. سپس ترس فروکش می کند و فرد انگیزه می یابد تا بر آن غلبه کند.
برای مبارزه با ترس ، اعتراف به وجود آن مهم است! با استفاده از نکات بالا می توانید با خیال راحت از شر آن خلاص شوید. و نیازی به عجله در نتیجه نیست ، اگر همه کارها را به درستی انجام دهید ، ترس از بین می رود. نکته اصلی این است که تنبل نباشید و شرمنده نشوید. هیچ چیز شرم آور نیست که یک شخص به خودش اعتراف کند که ترس دارد و از چیزی می ترسد.
