سرگرمی های کوچک و کاوشگران بی قرار ، غیر قابل پیش بینی و گاه مضر. به نظر می رسد که باید به آنها خرد آموخت ، اما خودشان می توانند چیزهای جالب را به بزرگترها بیاموزند.
ذوق زندگی
هر روز ، از اوایل صبح ، کودکان آماده تماشای ، گوش دادن و با چیز جدیدی هستند. آنها به همه چیز علاقه مند هستند ، می خواهند همه چیز را امتحان کنند. با افزایش سن ، فرد این توانایی را از دست می دهد. و اکثر افراد باهوش ، موفق ، اما ناامید و شروع به رفتن به آموزش ها ، خرید کتاب از مجموعه "چگونه می توان علاقه به زندگی را بازگرداند". و همه آنچه لازم است این است که از کودکان مثال بزنید - متعجب شوید ، گیر بیفتید و از احمق به نظر نرسیدن.
احساسات زنده
احساسات به بیان و زندگی یک واقعه معنادار کمک می کند. نگرش خود را نسبت به آنچه اتفاق می افتد درک کنید. اما چند وقت یکبار به آنها مهار آزادی می دهید. اکثر مردم سعی می کنند همه چیز را درون خودشان نگه دارند ، در حالی که کودکان خودشان را محدود نمی کنند. اگر گریه می کنند ، پس گریه می کنند. اما آنها از همخوانی نیز خوشحال می شوند: چشم ها می سوزند ، خنده های بلند ، و پاها خودشان بالا و پایین می پرند.
قابلیت تعویض
کودکان را مشاهده کنید. به نظر می رسد که کودک به دلیل شکسته شدن ماشین گریه می کرد و بعد از چند دقیقه او با بازی حیوان خانگی محبوب خود با خوشحالی می خندد. بسیاری از بزرگسالان ترجیح می دهند که در فاجعه غوطه ور شوند و سعی کنند زخم بهبود نیافته را هرچه بیشتر باز کنند. و در این زمان ، بسیاری از لحظات خوشایند می گذرد. روانشناسان توصیه می کنند داستان زندگی که بسیاری از خاطرات منفی در آن جمع شده است را ببندند. و از امروز زندگی پر از اتفاقات مثبت روشن را شروع کنید.
کنجکاوی سالم
همه کودکان کنجکاو هستند و از پرسیدن سوال دریغ نمی کنند: "چرا؟" ، "چرا؟". در واقع ، موارد جالب بسیاری در جهان وجود دارد که می خواهید پاسخ آنها را بگیرید. اما غالباً بزرگسالان چنان در مشکلات غوطه ورند که دیگر علاقه ای به هیچ چیز ندارند. با این وجود ، اگر به اطراف خود نگاه کنید ، شاید یک کنجکاوی سالم باشد که به شما کمک کند از یک شرایط بحرانی خارج شوید.
سرسختی غبطه انگیز
اولین قدم ها ، اولین سازنده مونتاژ شده یا گوشی هوشمند پدر جدا شده کار ساده ای نیست. اما با پشتکار همه چیز غلبه می کند. این را قطعاً باید از کودکان یاد گرفت. همانطور که اغلب اتفاق می افتد ، هنگام شروع کار جدید ، آنها در اولین مشکلات دست از کار می کشند. در همان زمان ، آنها اغلب بهانه می آوردند: "این مال من نیست" ، "من وقت ندارم" و غیره.
اعتماد به نفس
همه ما از کودکی به والدین و پدربزرگ و مادربزرگ خود اعتماد داشتیم. وقتی بزرگ شدند ، فهمیدند که گاهی مادر و پدر حیله گر هستند یا به سادگی چیزی نمی دانند. در نوجوانی ، ناامیدی در افراد منجر به بی اعتمادی شد. در بزرگسالی ، ما دروغ ، نیت سو ، دسیسه ها را دیدیم. اما روابط با عزیزان هنوز بر اساس اعتماد و صراحت بنا شده است. بدون آنها فقط لوازم جانبی بدست می آیند.
عادت نگاه کردن به همه چیز از اوج سالهای گذشته ، تجربه و عقل گاهی اوقات در دیدن چیزهای واضح اختلال ایجاد می کند. هرچه بزرگ می شویم ، تحت تأثیر قوانین ، سنت ها ، قراردادها قرار می گیریم. کودکان حد و مرزی نمی بینند ، برای آنها جهان کتابی باز است. آنها در درک جهان پیرامون خود صادق هستند و بسیاری از اقدامات آنها ابدا احمقانه نیست.
