توهم می تواند اختلالات روانی کاملاً متفاوتی را همراه داشته باشد. این موارد در افراد مسن در مقابل پس زمینه زوال عقل سالخورده رخ می دهد. در بسیاری از موارد ، اسکیزوفرنی ایجاد می شود. چگونه می توان به درستی ارتباط برقرار کرد ، با شخصی که دچار حمله توهم است ، ارتباط برقرار کرد؟
اگر اقوام یا شخصی که با او نزدیک هستید مستعد ابتلا به توهم است ، هرگز در چنین لحظاتی با او بی ادبی نکنید ، به او نخندید. نه تنها رفتار او ، بلکه رفتار خود را نیز تماشا کنید. واقعیت این است که بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات روانی همراه با توهم ممکن است در زمان حمله کنترل خود را از دست بدهند. اضطراب آنها می تواند به شدت بپرد ، بی قراری حرکتی اغلب ایجاد می شود ، آنها خود را به خوبی کنترل نمی کنند. تمسخر و قهقهه زدن ، داد زدن و اقدامات سختگیرانه از طرف شما می تواند تجاوزهای تلافی جویانه ایجاد کند.
هرگز شخص بیمار را با جزئیات درباره آنچه می بیند ، احساس می کند یا می شنود س questionال نکنید. گفتگوی طولانی با او در مورد توهمات خود را شروع نکنید. البته در ابتدا لازم است آنچه در مورد یک فرد بیمار اتفاق می افتد روشن شود ، اما چنین گفتگوهایی نباید عادی شود. سعی کنید وقتی بیمار شروع به صحبت در مورد توهم می کند با او گفت وگو نکنید. در غیر این صورت ، پاسخ های شما ، افزایش علاقه و تمایل شما برای برقراری ارتباط می تواند باعث افزایش تشنج شود ، حتی توهمات واضح تر / واقعی ایجاد کند.
هنگام برخورد با یک بیمار روانی که از توهم رنج می برد ، کلمات / داستان های او را زیر سوال نبرید. همیشه به یاد داشته باشید که برای بیمار تمام احساسات ، تصاویر ، سلیقه ها و غیره به همان اندازه واقعی است که میز کار شما برای شما واقعی است.
با یک فرد بیمار بحث نکنید ، سعی نکنید او را متقاعد کنید یا به او ثابت کنید که هرچه می گوید ، آنچه می شنود و احساس می کند فقط نتیجه بیماری است. اولاً ، چنین رفتاری از طرف شما می تواند بیمار را خصمانه کند ، این روابط را بدتر می کند و زندگی را متقابلاً دشوار می کند ، خصوصاً اگر فرد روانی با شما زندگی کند. ثانیا ، بحث و تلاش برای ترغیب بیمار می تواند وضعیت بیمار را بدتر کند. ثالثاً ، شخصی که از توهم رنج می برد همچنان نسبت به سخنان شما بی تفاوت خواهد ماند. به عنوان یک قاعده ، در لحظه حملات ، هیچ انتقادی از وضعیت بیمار وجود ندارد.
از اتاق خارج نشوید ، در صورت امکان فرد با توهم را تنها بگذارید. به خصوص وقتی چیزی ترسناک ، بسیار آزار دهنده را می بیند ، احساس می کند یا می شنود. همیشه به یاد داشته باشید که در هنگام حمله توهم ، فرد در "آن" جهان است ، او در آنچه می بیند ، می شنود ، احساس می کند شرکت می کند. در بعضی موارد ، این می تواند منجر به عواقب ناخوشایند شود. بنابراین ، به عنوان مثال ، بیمار می تواند تحت تأثیر صدا یا تصاویر دیداری به خودش آسیب برساند.
همیشه وضعیت عاطفی فرد روانی را کنترل کنید. اگر مشاهده کردید که در هنگام تشنج فرد دچار عصبی ، ترس ، تحریک پذیری ، پرخاشگری ، اضطراب می شود ، حتماً پزشک را در این مورد مطلع کنید. در برخی موارد ، هنگامی که بیمار بسیار ترسیده است ، می توانید سعی کنید نوعی تشریفات با او بیاورید که بتواند ترس او را آرام کند. تلاش برای منحرف کردن حواس از توهم معمولاً بی فایده است ، اما اقدامات تشریفاتی با گذشت زمان می تواند احساسات بد را جابجا کند و بر روحیه بیمار تأثیر مثبت بگذارد.
حتی اگر خیلی خسته هستید ، صدا را به سمت فرد بیمار بلند نکنید. در هنگام توهم تا آنجا که ممکن است با آرامش و خویشتن داری با او تماس بگیرید ، سعی کنید از لحاظ عاطفی درگیر در دنیای آسیب شناسی تحریف شده او نباشد.آلوده شدن به توهم غیرممکن است ، اما اگر بیش از حد احساسی هر آنچه اتفاق می افتد را تجربه کنید ، می توانید خود را به یک شکست عصبی برسانید.
همیشه با درایت و دوستانه باقی بمانید ، حتی اگر حفظ این نگرش بسیار دشوار شود. اظهارات تند ، هرگونه اقدام ، خشم ، تهدید فقط می تواند وضعیت فرد بیمار را بدتر کند. به یاد داشته باشید که شخصی داوطلبانه بیماری روانی را برای خود انتخاب نکرده است ، زیرا خود او عمداً باعث ایجاد حمله توهم در خود نمی شود ، که علاوه بر این ، گاهی اوقات با هذیان همراه است. سعی کنید وقتی بیمار شروع به اشتراک گذاری آنچه با شما می بیند ، احساس می کند یا می شنود با خود به اشتراک بگذارید.
