فوبیا چیست؟ این یک بیماری پاتولوژیک خاص است که با ترس غیر منطقی و بیش از حد وسواسی ، گاهی در آستانه وحشت مشخص می شود. اغلب با اضطراب و افزایش اضطراب همراه است. هراسهای مختلفی وجود دارد و در میان آنها تعدادی از رایج ترین آنها را می توان تشخیص داد.
کلاستروفوبیا این اختلال پاتولوژیک در گروه به اصطلاح فوبیای فضایی قرار می گیرد. كلاستروفوبیا بیماری است كه می تواند در شخصی كه در یك فضای محدود گیر افتاده است بدتر شود. برای مثال برای کلاستروفوب ها بسیار آسان است که در آسانسور قرار بگیرند. فوبیا اغلب با علائم حمله وحشت واقعی همراه است. در همان زمان ، یک فرد می تواند به یک حالت اشتیاق دچار شود: در اتاق هجوم بیاورد ، جیغ بزند و گریه کند ، کمک بخواهد ، کنترل اعمال خود را متوقف کند و از آنچه انجام می دهد آگاه باشد. كلاستروفوبیا با احساس كمبود شدید هوا و افكار وسواسی مرگ قریب الوقوع مشخص می شود.
گلوسوفوبیا تعداد نسبتاً زیادی از مردم در سراسر جهان از سخنرانی در جمع می ترسند ، در مقابل مردم احساس ناراحتی می کنند ، خواندن گزارش مطالعه در حضور مخاطبان برای کسی بسیار دشوار است. با این حال ، تا زمانی که این ترس ویژگی های غیر عادی به خود نگیرد ، جای نگرانی نیست. گلوسوفوبیا وحشتی است که فرد بیمار در شرایطی تجربه می کند که باید روی صحنه برود یا فقط در مقابل گروه بزرگی از مردم (حتی آشنایانش) برنامه اجرا کند. در بعضی موارد ، ممکن است گلاسوفوب به دلیل اضطراب و هیجان درونی از بین برود.
کارسینوفوبیا در دهه های اخیر ، موارد توسعه این شکل خاص هراس به طور فزاینده ای مشاهده شده است. ماهیت چنین اختلالی وحشت ، ترس اغلب غیر منطقی از ابتلا به سرطان است. اگر در یک فرد عادی ترس از این بیماری از حد کفایت فراتر نرود ، در یک بیمار مبتلا به اختلال فوبیا ، تجربیات او حتی می تواند به واکنشهای جسمی منتقل شود. یک کارسینوفوب هر از چند گاهی می تواند علائم فزاینده سرطان را مشاهده کند ، اگرچه هیچ معاینه پزشکی سو confirm ظن را تأیید نمی کند. مانند اکثر هراس ها ، کنار آمدن با این اختلال به تنهایی تقریباً غیرممکن است.
خودهراسی همانطور که می دانید ، یک فرد به یک جامعه نیاز دارد ، به یک شرکت نیاز دارد ، نیازهای خود را در اجتماعی سازی ، ارتباطات برآورده می کند. برای برخی از افراد ، تنهایی طولانی مدت می تواند به یک عذاب واقعی تبدیل شود ، در حالی که دیگران می توانند به راحتی و تنها با خودشان وقت بگذرانند. با این حال ، در هر دو مورد ، خطر ابتلا به خودهراسی - ترس آسیب شناختی از تنهایی کامل وجود دارد. اگر این شکل از اختلال اصلاح نشود ، در نهایت هراس می تواند ایجاد یک حالت بی روح ، افسردگی بالینی را تحریک کرده و فرد را به فکر سنگین خودکشی سوق دهد.
آکوافوبیا این ترس غیرمنطقی با آب همراه است. برای شخصی که از نوع مشابه اختلال فوبیا رنج می برد ، کنار دریاچه ها ، رودخانه ها و دیگر آبها بسیار دشوار است. بحث شنا در استخر یا دریا نمی تواند باشد. هنگام ورود به آب ، یک آکوافوب می تواند کاملاً گم شود. در برابر این شرایط ، نبض معمولاً می پرد ، تعریق زیاد می شود ، تنگی نفس یا احساس حاد کمبود اکسیژن ظاهر می شود. به تدریج وحشت می تواند آکوافوب را با سر خود بپوشاند. شایان ذکر است که ترس پاتولوژیک از آب اغلب به زندگی روزمره گسترش می یابد: برای فرد دردناک است که با آب از دوش یا شیر آب تماس بگیرد ، روشهای معمول بهداشت تقریباً غیرممکن می شود.
