برای خلاص شدن از احساسات دردناک ، روان ما دفاع قدرتمندی را در برابر شرم ابداع کرده است. برخی از آنها تعجب آور هستند: در نگاه اول ، شرم بی فایده است ، اما در واقع این اوست که انواع خاصی از رفتار را هدایت می کند.
فرار
وقتی چیزی گرم را لمس می کنیم ، به طور خودکار دست خود را برمی داریم. به همین ترتیب ، یک شخص می تواند "به طور خودکار" شرم تمام شود ، از آن اجتناب کند. اغلب اوقات ، افراد سعی می کنند "فاصله ایمن" را در روابط حفظ کنند تا با شرمساری روبرو نشوند. نکته مهم این استراتژی احساس تنهایی ، عدم توانایی در ایجاد روابط نزدیک و عمیق است. زیرا در هر رابطه طولانی مدت ، دیر یا زود مجبور خواهید شد که گشوده شوید.
کمال گرایی
اگر کوچکترین اشتباهی موجی شرم آور ایجاد کند ، فرد همه کارها را انجام می دهد تا هرگز اشتباه نکند. این تلاش ها او را به کمال گرایی مشتاق تبدیل می کند. "بد نیست" یا "به اندازه کافی خوب" هرگز چنین افرادی را راضی نمی کند ، همه چیز باید عالی باشد. متأسفانه ، مردم تلاش زیادی را صرف پیروی از این استراتژی می کنند.
برتری
شخص منکر و متکبر به سادگی شرم خود را به دیگران منتقل می کند. او انتظار دارد از حقوق ویژه ، برخورد ویژه ، تأیید منحصر به فرد خود برخوردار باشد. اعتماد به نفس عمیق پنهان و تمایل به جلوگیری از شرم عامل اصلی این مکانیسم است. به نظر می رسد گستاخی شخص را در مقابل انتقادات نسبت به "فانی های معمولی" غیرقابل دسترس می کند. هرچه شرم ناخودآگاه قوی تر باشد ، فرد برای حفظ غیرقابل دسترس بودن خود به تمایز ، پاداش و شناخت احتیاج دارد.
نمایشگاه گرایی
در اینجا ما در مورد عادت لباس درآوردن در جمع صحبت نمی کنیم ، بلکه بیانگر رفتار تحریک آمیز و نمایشی است. فرد توجه بی جهت را به خود جلب می کند. آیا آنچه دیگران از آن خجالتی هستند انجام می دهد. طوری رفتار می کند که گویی هنجارهای روزمره حیا و نجابت به سادگی وجود ندارند. چنین شخصی ممکن است بی شرمانه به نظر برسد ، اما چنین نیست. این متناقض ترین دفاع در برابر شرم است.
عصبانیت و خشم
مردم احساس عصبانیت گوشه ای می کنند. این ایده که کسی شرمساری او را ببیند غیر قابل تحمل است ، بنابراین عصبانی شدن ، عصبانی شدن ، حمله آسان تر است ، تا زمانی که راز او فاش نشود. برخی از افراد عصبانی مزمن ممکن است دنیا را مکانی خطرناک بدانند ، جایی که دیگران کاری نمی کنند جز قضاوت درباره آنها. انرژی زیادی نیز صرف چنین محافظتی می شود.
