روانکاوی در یک زمان توانست مفهوم شخصیت انسان را در روانشناسی تغییر دهد. با گذشت زمان ، پیروان این آموزه اصطلاحات و مفاهیم جدیدی را معرفی کردند که کار با روان انسان را آسان تر می کرد ، هدف آنها یافتن انگیزه های ناخودآگاه و ترس های پنهان بود.
روانکاوی در روانشناسی اساساً با نام زیگموند فروید مرتبط است. کارل گوستاو یونگ به تدریس خود ادامه داد و عمیقاً به آن پرداخت و چیزهای جدیدی از جمله مفهومی به عنوان "ناخودآگاه جمعی" را اضافه کرد.
روانکاوی زیگموند فروید
قوانین روانشناسی عمیق و چند وجهی است. این روانکاوی است که به عنوان یکی از م mostثرترین روشها در مطالعه روان عمل می کند. زمانی که فروید این جهت را بنیان نهاد ، دنیای روانشناسی به معنای واقعی کلمه وارونه شد ، زیرا درک کاملاً جدیدی از روان انسان به دست آورد.
دانشمند سه جز components اصلی را در روان شناسایی کرد:
- قسمت آگاهانه ؛
- ناخودآگاه
- بیهوش.
به نظر وی ، پیشخود مخزن بسیاری از آرزوها و خیالات است. اگر به یکی از خواسته ها توجه کنید می توانید قسمتهای آن را به منطقه آگاه هدایت کنید. آن لحظه های زندگی که فرد نمی تواند از آنها آگاه باشد ، زیرا این امر به وضوح مغایر اصول و نگرش های اخلاقی است ، یا بسیار دردناک به نظر می رسد ، در ناخودآگاه واقع شده است.
قسمت ناخودآگاه با سانسور از دو قسمت دیگر آگاهی جدا می شود. در روانشناسی ، روانکاوی رابطه بین خودآگاه و ناخودآگاه را مطالعه می کند.
پس از آن ، ابزارهای روانکاوی زیر در علم روانشناسی مشخص شد:
- تجزیه و تحلیل اقدامات تصادفی مربوط به نوع علامتی که در زندگی روزمره رخ می دهد.
- تجزیه و تحلیل با استفاده از انجمن های رایگان ؛
- تجزیه و تحلیل با استفاده از تعبیر خواب.
روانکاوی و روانشناسی عملی
با کمک آموزه های مختلف علوم روانشناسی ، مردم می توانند پاسخ چندین سوال متولد شده در اعماق روح را پیدا کنند. روانکاوی با هدف برانگیختن جستجوی پاسخی است که غالباً محدود و خاص است. روانشناسان در سراسر جهان بیشتر با انگیزه ها ، احساسات ، ارتباط با واقعیت ، دنیای احساسات و تصاویر مشتری کار می کنند. اما تحلیلگران بر روی ناخودآگاه یک فرد متمرکز هستند.
صرف نظر از تفاوتهای آشکار ، در روانشناسی عملی و روانکاوی شباهتهایی وجود دارد. به عنوان مثال ، در کتاب "روانشناسی و روانکاوی شخصیت" توسط Raigorodsky ، توصیف شخصیت های اجتماعی و فردی وجود دارد. او نوع شناسی روانکاوی را فراموش نمی کند ، زیرا دنیای درونی هر فردی از ناحیه ناخودآگاه آغاز می شود.
روانکاوی و روانشناسی اجتماعی
در این مسیر ، روانکاوی نامی مانند "روانشناسی تحلیلی" دارد. هدف آن تحقیق در مورد اعمال شخصی ، با در نظر گرفتن نقش محیط اجتماعی و همچنین انگیزه ها است.
