اعتقاد بر این است که قرار است بزرگسالان به تنهایی مشکلات خود را حل کنند و گریه و شکایت از زندگی شغل بی ارزش است. اما نگه داشتن احساسات و افکار منفی در خود نیز مضر است - شما می توانید بیمار شوید. این بدان معناست که بعضی اوقات لازم است "حداقل برای اثر درمانی" روح را برای کسی ریخت.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در روسیه رسم است که غم و اندوه خود را با دوستان در میان بگذارید. خوب ، چه کسی دیگر گوش خواهد داد و حمایت ، همدردی و درک خواهد کرد؟ بنابراین ، دعوت از یک دوست یا دوست دختر برای یک "لیوان چای" و آزاد کردن احساسات در هنگام یک گفتگوی صمیمانه دور از بدترین راه است. با این حال ، همچنین اتفاق می افتد که یک دوست "ناگهان ظاهر می شود" ، و تمام افشاگری های بیان شده توسط شما بر روی موجی از احساسات علیه شما استفاده می شود. آیا "معتمد" شما به اندازه کافی قابل اعتماد است که تمام اسرار خود را حفظ کند؟ علاوه بر این ، استفاده مکرر از دوست به عنوان "جلیقه" به درد این دوستی نمی خورد: نیاز به همدردی و همدردی با غم و اندوه شما انرژی بیش از حد را از شخص گفتگو می گیرد و حتی ممکن است وفادارترین دوست نیز خسته شود از آن
گام 2
اعتقاد بر این است که مکالمه قلبی با شخصی که به طور اتفاقی ملاقات می کنید خوب است. این می تواند همسایه یک محفظه در قطار باشد یا چیزی شبیه به آن. در واقع ، با بیرون انداختن احساسات ، نمی توانید از این ترس داشته باشید که شخص گفتگو از اطلاعات شنیده شده به ضرر شما استفاده کند ، آن را به شخصی از آشنایان خود منتقل کند یا رفتار خوبی با شما نداشته باشد - به هر حال ، شما کاملا غریبه ها ، هر یک از شما زندگی خود را دارد و احتمال برگزاری یک جلسه جدید بسیار ناچیز است. اما هر روز مجبور نیستید با قطار یا اتوبوس بین شهری سفر کنید و حتی یک همسفر ممکن است همیشه برای یک گفتگوی قلبی مناسب نباشد. بنابراین این روش را نمی توان کم و بیش به طور منظم اعمال کرد.
مرحله 3
ارتباطات در اینترنت مانند روش قبلی است. شما پشت یک نام مستعار پنهان شده اید ، داده های خود را نشان نمی دهید ، به نظر می رسد - چرا می ترسید؟ می توانید در هر موضوعی صحبت کنید و هرچه دلتان می خواهد بیان کنید! اما مسئله این است که آنچه در اینترنت می آید برای همیشه در آنجا می ماند. و یک گفتگوی فراموش شده یا پست اتهامی می تواند در نامناسب ترین لحظه و در نامساعدترین شرایط برای شما "ظهور" کند. بنابراین ، هنگام ارسال حداکثرهای چاپی خود به گستردگی شبکه جهانی وب ، بیهوده نیست که این حقیقت قدیمی را بخاطر بسپاریم که قطع تبر با نوشته "با قلم" غیرممکن است.
مرحله 4
متمدن ترین روش صحبت در مورد مشکلات خود و تلاش برای حل آنها ، بدون شک با یک روانشناس تماس خواهد گرفت. اما این روش دارای اشکالاتی نیز است. اول ، "مکالمات صمیمی" با "دکتر روح انسان" بسیار دور از دسترس است ، و برای درک واقعی مشکل و یافتن راه هایی برای حل آن ، یک یا دو جلسه به وضوح کافی نیست. این بدان معناست که شما باید مبلغی کاملاً ملموس از چنگال خارج کنید. علاوه بر این ، مراجعه به روانشناس فرض می کند که فرد آماده کار است ، دیدگاه خود را در مورد سبک زندگی و رفتار تغییر می دهد. اگر چنین نیازی آگاهانه وجود نداشته باشد ، حتی نباید جلسات را شروع کنید - فقط پول و وقت تلف می کنید. بعلاوه ، یافتن روانشناس "خود" به راحتی در شهرهای کوچک ، جایی که بتوانید از یک طرف حساب کنید ، آسان نیست.
مرحله 5
و سرانجام ، راه دیگری برای ریختن روح خود گفتگو با خودتان است. به هر حال ، روانشناسان استدلال می کنند که این یک تمرین بسیار مفید از نظر درمانی است: احساسات ابراز شده راهی پیدا می کنند ، و افکار ، در قالب جملات ، وضوح پیدا می کنند ، و درک مشکلات آنها برای شخص بسیار آسان تر می شود. شرط اصلی چنین گفتگویی (یا مونولوگ) این است که این گفتگو نه برای خود فرد (که آشناتر است) بلکه با صدای بلند بیان شود. زمانی و مکانی را پیدا کنید که هیچ کس نتواند با شما تداخل کند یا به طور تصادفی ریزش شما را بشنود و یک جلسه روان درمانی فردی را شروع کنید! بهتر از این ، این کار را به صورت نوشتاری ، نه روی کامپیوتر ، بلکه با قلم آبنمای معمولی روی یک تکه کاغذ انجام دهید.بعد از اینکه احساس کردید چیزی برای افزودن به آنچه نوشته شده نیست ، می توان و حتی باید ورق همراه با افشاگری را از بین برد. این عمل همچنین دارای ارزش درمانی است: این نماد خلاص شدن از شر منفی و پاکسازی عاطفی است.
