شخص دائماً با نیاز به انجام این یا آن انتخاب روبرو می شود. این وضعیت او را به معنای واقعی کلمه در هر مرحله همراهی می کند: در فروشگاه ، زمانی که لازم است تصمیم بگیریم چه چیزی و در چه مقدار ، در محل کار ، در زندگی خانوادگی خریداری شود. خوب است اگر ما در مورد یک مسئله ناچیز صحبت کنیم که در صورت بروز خطا عواقب جدی به همراه نخواهد داشت. خوب ، اگر س questionال واقعاً مهم باشد چه؟ اگر هزینه یک تصمیم اشتباه می تواند زیاد باشد؟ برخی از افراد در چنین شرایطی ممکن است گیج شوند ، تصمیم خود را به تأخیر بیندازند. چگونه درست رفتار کنیم؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، خود را متقاعد کنید که این مشکل از بین نمی رود زیرا شما به ازای انواع بهانه ها از راه حل طفره می روید و وقت را تلف می کنید. تصمیم هنوز باید گرفته شود ، بنابراین بهتر است این کار را زودتر انجام دهید تا دیرتر.
گام 2
البته منظور از "زودتر" "عجولانه" نیست. با دقت فکر کنید اگر چندین گزینه برای حل یک مسئله خاص وجود دارد ، با دقت آنها را در نظر بگیرید ، حتی یک مورد را از دست ندهید. سعی کنید جوانب مثبت و منفی هر گزینه را به طور عینی تحلیل کنید و بهینه ترین گزینه را انتخاب کنید.
مرحله 3
اگر س reallyال واقعاً دشوار است ، خصوصاً اگر خود احساس و تأیید می کنید که دانش کافی یا اطلاعاتی برای تصمیم گیری ندارید ، از متخصصانی که می توانید به نظر آنها اعتماد کنید ، مشاوره بگیرید. و به طور کلی ، در هر زمان ممکن در چنین شرایطی ، باید با افراد آگاه مشورت کرد. همانطور که خرد عامیانه می گوید ، "یک سر خوب است ، و دو سر بهتر است."
مرحله 4
تردید ، تأخیر در تصمیم گیری عمدتا مشخصه افراد خجالتی و قابل تأثیر است. حتی اگر کاملاً از درست بودن شما مطمئن باشید و هنوز ناخودآگاه این فکر شما را آشفته می کند: "اگر اشتباه می کنم چطور؟" ، شجاعت کنید و تصمیم بگیرید. همچنین دریغ می کنید زیرا به دلیل یک اشتباه بسیار ترسیده اید که وارد موقعیتی مضحک و خنده دار شوید. چنین افرادی صدمه ای نمی بینند که دچار خود هیپنوتیزم شوند. این تکنیک ها نسبتاً بدون عارضه هستند ، اما می توانند خیلی زود به نتایج خوبی منجر شوند.
مرحله 5
در همان شرایطی که تصمیم باید در اسرع وقت اتخاذ شود (به عنوان مثال ، در صورت تصادف در مقیاس بزرگ ، بلایای طبیعی و موقعیت های مشابه که زندگی و سلامتی افراد را تهدید می کند) ، تردید و بلاتکلیفی به راحتی قابل قبول نیست. شما باید با یک استدلال بر شک خود غلبه کنید: آسیب ناشی از یک اشتباه احتمالی و عواقب آن در هر صورت کمتر از بی عملی خواهد بود.
