حتی دوستان نزدیک نیز تحمل انتقاد ، بی تفاوتی ، بی توجهی را ندارند. به ویژه آسان است که یک دوست را با یک اظهار نظر ناچیز در مورد ارزیابی شخصیت ، سلیقه و عملکرد او آزرده خاطر کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
خود ، سخنان ، جوک های خود را کنترل کنید. سوگندهای کوچک یا سخنان طنزآمیز در صورتی که شخص در موارد نامناسب ، به شکل توهین آمیز بیان شود یا غرور او را آزرده کند ، بد درک می شود. البته نباید کاملاً انتقاد را کنار بگذارید. اگر از شما خواسته شد که ارزیابی عینی بدهید ، فقط این کار را تا حد ممکن با درایت انجام دهید.
گام 2
با دوستانتان صادق و صریح باشید برای اینکه فردی شما را درک کند ، به شما گوش فرا دهد ، به هر یک از گفته های شما واکنش کافی نشان دهد ، سعی کنید بر نگرش خود نسبت به او تأکید کنید. به عنوان مثال ، اگر می خواهید چیزی را با دوست خود ارتباط برقرار کنید ، با این جمله شروع کنید: "من تمام روز به تو فکر کردم و به نتیجه رسیدم …" یا "برای من مهم است که مرا صدا کنی …". با این کار بار دیگر بر نگرش شخصی خود نسبت به فرد تأکید خواهید کرد و در صورت عدم رضایت ، سخنان خود را نرم و لطیف می کنید.
مرحله 3
سعی کنید در ارزیابی شخصیت و ظاهر دوستان و عزیزان با درایت و دقیق باشید. حتی اگر از شما خواسته شده که صریح صحبت کنید ، در بیان آنچه فکر می کنید عجله نکنید. در بیشتر موارد ، یک دوست فقط به کلمات پشتیبانی احتیاج دارد ، نه انتقاد تند.
مرحله 4
فراموش نکنید که اگر از دوستان خود به رتبه بندی ، کمک یا مشاوره ای نیاز دارید ، از او بپرسید. به همین دلیل شما دوستان محسوب می شوید تا در هر شرایطی از یکدیگر پشتیبانی و پشتیبانی قابل اعتماد داشته باشید.
مرحله 5
سکوت طولانی مدت ، ناآگاهی و بی توجهی دوست صمیمی توهین آمیز است. اگر ناگهان می خواستید در برقراری ارتباط کوتاه بیایید ، تنها باشید ، صادقانه آن را به دوست خود بگویید. او در نادانی و حیرت بیهوده نخواهد بود و در صورت عدم نیاز شما را آزار نخواهد داد.
مرحله 6
به یاد داشته باشید که توجه به جزئیات در یک دوستی مهم است. در مورد درخواست ها ، وعده ها ، تعطیلات ، برنامه های مشترک فراموش نکنید. این فقط دوستی شما را تقویت می کند. با افراد پیرامون خود صبر داشته باشید ، از کمبودها ، مهربان و مراقب آنها ببخشید.
