اغلب در مدرسه ، یک نوجوان با معلمان مشکل دارد. دلایل درگیری ممکن است متفاوت باشد ، اما نتیجه معمولاً یکسان است. و این برای کودک کاملاً اسف بار است ، هم به معنای واقعی و هم به معنای مجازی این کلمه. عملکرد تحصیلی کاهش می یابد ، عزت نفس کاهش می یابد ، اختلالات عصبی رخ می دهد (مشکلات خواب ، کم اشتهایی و غیره). چگونه می توان این وضعیت را حل کرد؟
ضروری
توجه ، صبر ، عینیت … گاهی اوقات یک قلم و کاغذ برای نوشتن شکایت به مقام بالاتر یا درخواست انتقال به مدرسه دیگر
دستورالعمل ها
مرحله 1
ابتدا والدین باید یاد بگیرند که در مدرسه متوجه مشکلات فرزندشان شوند. درگیری با یک معلم با شرایطی مشهود می شود که کودک علاقه مند به مطالعه موضوعی باشد ، در مورد شخصیت معلم با تحقیر صحبت کند ، یا وقتی از او س askedال می شود گم می شود و خودش را رها می کند. در بعضی موارد ، والدین مجبورند حتی یک کتاب درسی مدرسه را که درمورد یک موضوع خاص است ، تماشا کنند. همه اینها ، همراه با ظهور نمرات بد ، که قبلاً وجود نداشته است ، مظاهر نگرش منفی نسبت به معلم و گواه تعارض است.
گام 2
صحبت صمیمی والدین باید دلایل و مرحله درگیری را بدانند. و بدون گفتگوی صریح ، نمی توان از این امر جلوگیری کرد. در مکالمه سعی کنید به کودک با سرزنش حمله نکنید. باور کنید ، حتی اگر اشتباه کند ، اکنون برای او سخت است. اما اغماض و پاداش دادن به رفتار نامناسب پسر یا دخترتان هم ارزش ندارد. سعی کنید عینی باشید و سعی کنید کودک خود را از نگاه معلم ببیند.
مرحله 3
در بیشتر موارد ، بهتر است کودک خودش "وضعیت" را مرتب کند. بعضی اوقات کافی است فقط به پیش معلم بروید و استغفار کنید. اما این کار باید فقط درصورتی انجام شود که کودک خودش به تقصیر خود پی ببرد. در غیر این صورت ، او به سادگی آن را ناتوانی شما در محافظت از منافع و خشونت وی نسبت به خواست شما قلمداد خواهد کرد.
مرحله 4
خودتان با معلم صحبت کنید ، ترجیحاً فرزندتان را با خود ببرید: بگذارید نسل جوان یاد بگیرد تعارضات را به روشی متمدنانه حل کند. به ادعاهای معلم ، توضیحات دانش آموز خود گوش فرا دهید و سعی کنید اوضاع را به روشی مسالمت آمیز حل کنید.
