تنبلی یک بیماری واقعی در زمان ما است. اما آیا باید همیشه با آن مبارزه کرد؟ عدم تمایل به کار ، تحصیل ، انجام کارهای خانه و بازی دلایل زیادی می تواند داشته باشد.
کار زیاد و استرس
خیلی اوقات افرادی که نمی دانند چگونه استراحت کنند از تنبلی شکایت دارند. وقتی از آنها خواسته می شود روز خود را تجزیه و تحلیل کنند ، چنین افرادی با تعجب متوجه می شوند که ، در میان تجارت و نگرانی ، فراموش می کنند که برای استراحت وقت بگذارند. آنها برای تنبلی نیاز بدن به استراحت را برطرف می کنند و به جای اینکه به خود اجازه دهند آرام شوند ، از احساس گناه و بی ارزشی رنج می برند.
برای جلوگیری از خستگی ، قطعاً باید خود را به این واقعیت عادت دهید که هر کاری نیاز به استراحت دارد. البته این عقیده وجود دارد که بهترین استراحت تغییر فعالیت است اما این قانون همیشه جواب نمی دهد. بهتر است کار با رایانه نه با شستن کف ، بلکه با ورزش برای چشم ، یک گرم شدن سبک و یک فنجان چای کنار پنجره. و اگر تعطیلات معمولاً در کشور صورت می گیرد ، اجازه دهید کار در باغ جای خود را به پیاده روی در جنگل و تأمل در چشم اندازهای زیبا بدهد.
به تأخیر انداختن
به تأخیر انداختن یکی دیگر از مشکلات رایج است. چه تفاوتی با تنبلی دارد؟ به زبان ساده ، تنبلی عدم تمایل به انجام هر کاری است. تأخیر به تعویق انداختن مداوم یک امر مهم به بهانه های مختلف است. به عنوان مثال وضعیت شناخته شده ای است که شوهر نمی تواند یک سال تمام قفسه را آویزان کند ، زیرا او وقت این کار را ندارد و زن با توجه به وقت نبودن هنوز به ورزشگاه راه نمی یابد. دلیل این رفتار اصلاً تنبلی نیست ، بلکه ترس از انتقاد ، محکومیت ، شکست است. در بیشتر مواقع این اتفاق می افتد به این دلیل که فرد فاقد انگیزه و اعتماد به نفس است.
برای غلبه بر این شرایط ، تجزیه و تحلیل وظایف تعیین شده ضروری است. وقتی دانش آموز شخصاً به کیفیت دانش خود علاقه مند است و این کار را از ترس والدین و معلمان انجام نمی دهد ، بسیار آسان تر است. و هنگام برآورده ساختن درخواست های دیگران ، بهتر است به شادی و سپاسگزاری که عزیزان تجربه می کنند فکر کنید.
چگونه با تنبلی کنار بیاییم
وقتی کاری به نظر می رسد بیش از حد انرژی زا و انجام آن دشوار باشد ، یافتن قدرت برای شروع انجام آن دشوار است. اگر یک کار بزرگ را به قطعات تقسیم کرده و هنگام انجام کار استراحت کنید ، برداشتن گام بسیار آسان تر خواهد بود. به عنوان مثال ، مکث 15 دقیقه ای در پایان هر ساعت کار می تواند به حفظ کارایی و اشتیاق برای بقیه روز کمک کند.
