فعالیت شرکت عمدتا به تیمی که در آن کار می کند بستگی دارد. تیم ، مانند همه مکانیزم ها ، کامل نیست و تمایل به خراب شدن دارد. اختلافات ، مشاجرات و درگیری ها می تواند در آن رخ دهد.
مجموعه تولیدی ، مانند هر جامعه مردم ، با اهداف به ظاهر واضح مشخص - توسعه محصولات ، اجرای آن ، سود و توزیع آن ، یک سیستم کاملاً پیچیده ای است که در آن منافع مختلف در هم آمیخته شده است.
این تیم هم دارای یک ساختار عمودی - مدیریت و مجری و هم افقی - بخشهای مختلف ، روسای این بخشها ، کارمندان عادی است. در این سیستم ، چه به صورت عمودی و چه به صورت افقی ، می تواند تضادهایی آشکار یا ضمنی ایجاد کند که هر از گاهی به رویارویی علنی تبدیل می شوند ، یعنی درگیری ایجاد می شود. برخلاف تناقضات مداوم موجود ، درگیری در آن معمولاً مدت زیادی طول نمی کشد. شور و اشتیاق ملتهب کاملاً از بین می رود یا به سختی می سوزد ، به طوری که در یک مورد "مطلوب" جدید دوباره شعله ور می شود.
به عنوان یک قاعده ، اختلافات صنعتی توسط همه شرکت کنندگان و شاهدان منفی درک می شود. نتیجه آنها آسیب رساندن به علت مشترک ، روابط خراب بین مردم ، استرس است که به سلامتی آسیب می رساند. درگیری نامطلوب است. با این حال ، همه تلاش ها برای از بین بردن بنیان آنها ، برای ایجاد یک جامعه "بدون درگیری" به شکست منجر می شود. در جستجوی علل درگیری و راه حل های آن ، مشارکت روانشناس مطلوب است. حتی می توانید در مورد حوزه خاصی از روانشناسی - مدیریت تعارض صحبت کنید.
البته ، علل عینی درگیری ها در تضادهای واقعی بین منافع گروه ها و افراد است که مجموعه کار را تشکیل می دهند. اما عوامل ذهنی نیز نقش مهمی دارند. بنابراین ، در یک رابطه رئیس و تابع ، صلاحیت رئیس به عنوان یک رهبر ، سبک رهبری و خصوصیات شخصی وی از اهمیت بالایی برخوردار است. از طرف زیردستان مهم است: شایستگی شغلی ، تجربه کاری در این تیم ، سخت کوشی ، میزان آگاهی از دخالت در امر مشترک و تفاوت در اهمیت منافع گروه و منافع شخصی خود را برای او. علاوه بر این ، تناقض در روابط از این نوع نیز به جو عمومی بستگی دارد که از زمان شروع درگیری در یک تیم مشخص ایجاد شده است.
