گفتاری که فرد درک می کند توسط او به طور ذهنی تفسیر می شود و دقیقاً همان طور که گفتگو می کند نیست. با استفاده از تکنیک موقعیت های ادراکی می توان از تعارضات مرتبط با سو mis تفاهم جلوگیری کرد.
- این نقطه نظر یک فرد در یک موقعیت ارتباطی است. ماهیت ادراک سه موقعیتی نیاز به بررسی وضعیت از زاویه دیگری ، یا بهتر بگوییم از 3 موقعیت مختلف است: "من" ، "دیگر" ، "ناظر". آگاهی از این مواضع به اجتناب از موقعیت های درگیری و موثرتر شدن ارتباط کمک می کند.
: "من". این موقعیتی است که بر اساس احساسات و تجربیات خود شما بنا شده است. احساسات و عقاید افراد دیگر در نظر گرفته نمی شود. فردی که فقط از این موقعیت در ارتباطات شرکت می کند دارای ویژگی شخصیتی مانند خودمحوری است. با این حال ، این موقعیت لازم است تا اهداف و چشم انداز زندگی خود را فراموش نکنید.
"دیگر". ارتباط از دیدگاه شخص متکلم درک می شود ، یعنی شخص خود را به جای دیگری قرار می دهد. پذیرش موقعیت دوم به شما امکان می دهد تا علایق و احساسات دیگران را در نظر بگیرید. شخصی که دائماً فقط از طرف شخص مکالمه فکر می کند ، مورد دستکاری قرار می گیرد و ممکن است اصول خود را به خاطر دیگران نادیده بگیرد. اما بسیار مهم است که به طور کافی و متوسط به درجات دولت گفتگو توجه کنید.
: "مشاهده کننده". حذف کامل از دو موقعیت اول. گفتگو از یک فرد کاملاً غریبه درک می شود. احساسات و عواطف فرود می آیند. این هوشیارترین و منطقی ترین موقعیت است ، اما فرد فقط با استفاده از آن خطر بی احساس و بی عاطفه به نظر رسیدن.
در نظریه NLP ، دو موقعیت اضافی از هم تفکیک می شوند:
: از دیدگاه یکی از اعضای گروه به وضعیت نگاه کنید. گروه به معنای دو یا چند نفر است ، از یک زن و شوهر گرفته تا یک شرکت بزرگ. ارتباطات و بررسی آن تا حد ممکن منافع گروه را در نظر می گیرد.
: از نظر منافع عمومی به وضعیت نگاه می کنیم. اهمیت کمک مثبت به جهان و زندگی دیگران در نظر گرفته شده است.
هر یک از موقعیت های توصیف شده بسیار مهم است و نقش بسزایی در برقراری ارتباط دارد. ما به طور ناخودآگاه از آنها در زندگی روزمره خود استفاده می کنیم ، اما مفید است که یاد بگیریم چگونه از آنها آگاهانه استفاده کنیم ، برای مثال ، مهارت همدلی و حل تعارض را توسعه دهیم.
