در حال حاضر ، هنر درمانی یکی از محبوب ترین زمینه ها در کارهای روانشناسی است. این در دسترس بودن روش ها را با یک مطالعه کاملاً عمیق از تجربه عاطفی شخصی ترکیب می کند. تکنیک های هنری که غوطه وری در دنیای داخلی را ترویج می دهند ، هنر درمانی را برای بسیاری جذاب می کند.
هنر درمانی چیست
هنر درمانی نوعی کار روانشناختی است که با کمک تکنیک های هنری به منظور حل مشکلات شخصی فرد اجرا می شود.
دامنه اقدامات هنر درمانی به اندازه کافی گسترده است. این طراحی ، کلاژ ، برنامه ، رقص ، کار با شن و ماسه ، خاک رس یا پلاستین ، پخش موسیقی ، ساخت و بازی افسانه ها و داستان ها ، ایجاد عروسک و بازی با آنها و غیره است. آنچه این تکنیک ها را متحد می کند این است که همه آنها شیوه های بیان خلاقانه شخص هستند.
مزیت اصلی هنر درمانی قابلیت دسترسی آن برای هرکسی است. به عنوان مثال ، در کار با کودکان ، این روش اصلی ، همراه با روان درمانی بازی است. هنر درمانی موانع محافظتی روان را ضعیف می کند: فرد ممکن است از بیان مستقیم خواسته ها یا مشکلات خود بترسد ، اما آنها را در یک نقاشی یا رقص منعکس می کند ، اغلب بدون اینکه متوجه شود. بسیاری از مردم هنر درمانی را دوست دارند ، زیرا روند کار چنین روانشناختی لذت و احساسات مثبت را به همراه دارد.
در حال حاضر ، صرف نظر از جهت گیری نظری روانشناس ، عناصر هنر درمانی را می توان در هر کار روانشناختی و روان درمانی یافت.
هنر درمانی چگونه کار می کند
تکنیک های هنر درمانی در درجه اول در تماس با قسمت ناخودآگاه روان ما هستند. در زندگی روزمره ، درک آنچه در ناخودآگاه اتفاق می افتد برای ما دشوار است. با این حال ، این فرایندها اضطراب ، افسردگی ، احساس گیجی یا تحریک پذیری بی دلیل را تحریک می کنند.
یکی از اهداف هنر درمانی پاسخگویی به تجربیات عاطفی منفی است. معمولاً ما عادت داریم زندگی عاطفی خود را محدود کنیم: به عنوان مثال شجاع باشیم اگر واقعاً ترسناک باشد. عصبانیت از رئیس را مهار کنید گناه و شرم را سرکوب کنید ، زیرا تجربه این احساسات بسیار دردناک است. هنر درمانی این امکان را برای همه احساسات سرکوب شده و بیان نشده در یک محصول خلاق فراهم می کند. و بعد از آن ما فرصت داریم آنچه اتفاق افتاده را تجزیه و تحلیل کنیم و نتیجه بگیریم.
وظیفه دیگر هنر درمانی این است که نگرش ها ، ارزش ها ، تجربیات ناخودآگاه ما را وارد حوزه آگاهی کند. با توجه به این واقعیت که روشهای خلاقانه کار روانشناختی به راحتی از سانسور آگاهی عبور می کنند ، محصولات خلاقیت ما محتوای واقعی ، البته ناخودآگاه روان ما را منعکس می کنند. این منبع عظیمی برای خودشناسی و خودسازی ، برای دستیابی به یکپارچگی شخصی بیشتر است.
