فوتوفوبیا ، که به آن فوتوفوبیا نیز می گویند ، افزایش حساسیت چشم ها به نور است. وقتی نور به چشم وارد می شود ، فرد احساس ناراحتی مانند اسپاسم پلک ، آبریزش چشم ، درد در چشم و … می کند. علاوه بر این ، افراد با چشمان روشن اغلب بیشتر از این فوبیا رنج می برند.
تجلی فتوفوبیا
این بیماری با ناراحتی ناشی از نور خورشید یا لامپ معمولی آشکار می شود. فردی که از فوتوفوبیا رنج می برد نمی تواند به نور نگاه کند ، مدام چشمک می زند ، احساس درد و سوزش در چشم می کند ، چشم شروع به آبریزش می کند ، همه اینها می تواند با سردرد همراه باشد. فوتوفوبیا هیچ ارتباطی با پاسخ طبیعی چشم انسان به نور با روشنایی بالا ندارد که به صورت اختلال بینایی کوتاه مدت آشکار می شود. فوتوفوبیا حتی در شدت نور طبیعی نیز ظاهر می شود. فوتوفوبیا یک بیماری نیست ، بلکه علامتی است که از فرآیندهای آسیب شناختی در چشم یا سایر اندام های بدن انسان صحبت می کند. اگر چنین علائمی را در خود یافتید ، باید فوراً با یک پزشک مشورت کنید.
علل فوتوفوبیا
فتوفوبیا زمانی اتفاق می افتد که انتهای عصب کره کره نسبت به نور حساسیت زیادی داشته باشند. دلایل ظاهر آن می تواند بسیار متفاوت باشد. بسیاری از فرآیندهای التهابی که در جلوی چشم اتفاق می افتد باعث بروز این علائم می شود. این موارد ، به عنوان مثال ، التهاب ملتحمه ، ضربه قرنیه ، کراتیت و سایر موارد است. در این موارد ، چشم به روشی مشابه محافظت می شود و سعی در حفظ بینایی دارد.
برخی از داروها مانند تتراسایکلین ، کینین ، فوروزماید ، بلادونا و … می توانند روی حساسیت چشم تأثیر بگذارند. اگر علائم ناخوشایند فقط در یک چشم مشاهده شود ، این ممکن است به معنای ورود جسم خارجی به قرنیه باشد.
اگر به مدت طولانی به خورشید نگاه کنید یا به جرقه هایی که در طی فرآیند جوشکاری به وجود می آیند ، نور هراسی می تواند ایجاد شود. تومور در مغز همچنین می تواند دلیل عدم تحمل نور ، حتی شایع ترین روشنایی باشد. فوتوفوبیا می تواند حملات میگرن و گلوکوم را همراهی کند. بیمارانی که از سرخک ، رینیت آلرژیک ، هاری ، بوتولیسم و برخی بیماری های دیگر رنج می برند ، افزایش حساسیت به نور را گزارش می دهند. فوتوفوبیای مادرزادی در افراد آلبینو معمول است. افسردگی ، خستگی مزمن ، مسمومیت با برخی مواد خاص نیز باعث فوتوفوبیا می شود. زیاد نشستن جلوی رایانه یا تلویزیون یا لنزهای طولانی مدت اغلب منجر به فوتوفوبیا می شود.
درمان فوتوفوبیا
برای اثربخشی درمان ، لازم است بیماری را که باعث ظهور فوتوفوبیا شده است ، شناسایی کنید. بسته به بیماری که باعث ایجاد حساسیت بیش از حد شده است ، پزشک درمان را تجویز می کند و پس از آن فوتوفوبیا ناپدید می شود. در طول درمان ، بیمار باید قوانین خاصی را رعایت کند که زندگی وی را بسیار تسهیل می کند.
در هوای آفتابی ، نمی توانید بدون عینک آفتابی مخصوص که دارای 100٪ محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش باشد ، بیرون بروید. اگر فتوفوبیا با مصرف هر دارویی ایجاد شود ، باید در مورد جایگزینی احتمالی داروها با دیگران با پزشک خود مشورت کنید.
اگر فوتوفوبیا موقتی باشد ، قطره های چشمی با اثر ضد عفونی کننده ، ضد التهاب و مرطوب کننده کمک می کند. در مورد فتوفوبیای مادرزادی یا ناشی از بیماری ، که قابل درمان نیست ، فرد می تواند با استفاده مداوم از عینک آفتابی یا لنزهایی که نور کمتری به چشم می زند ، وضعیت خود را تسکین دهد.
