فرد با درک خود ، ناگزیر این س asksال را می پرسد که چگونه توسط اطرافیان درک و ارزیابی می شود ، چه مکانی را در یک جامعه اجتماعی اشغال می کند. عزت نفس از پاسخ چنین سوالاتی متولد می شود.
عزت نفس یک ویژگی شخصی است که ارزیابی شخص از خصوصیات شخصی خود را منعکس می کند. روانشناس آمریکایی دبلیو جیمز آن را به عنوان کسری ارائه داد: عدد ادعاهای شخص است ، و مخرج توانایی های واقعی اوست. اگر مخرج با عدد برابر باشد ، این یک ارزیابی شخصی کافی است ، اگر عدد بزرگتر از مخرج باشد ، بیش از حد تخمین زده می شود و اگر کم باشد ، دست کم گرفته می شود.
فردی که از عزت نفس بالایی برخوردار است ، ناخوشایندترین سوژه ، "بازنده ای تهاجمی" است که هرکسی را مقصر شکست خود می داند ، اما نه خودش. فردی که از اعتماد به نفس پایینی برخوردار است کمتر به دیگران دردسر می زند اما بیشتر به کمک روانشناختی احتیاج دارد.
همه مشکلات روانشناختی با افزایش عزت نفس حل نمی شوند. فردی که به اندازه کافی ، به خصوص دارای عزت نفس بیش از حد بزرگ شده باشد ، از افزایش آن بهره ای نخواهد برد.
علائم عزت نفس پایین - تثبیت توجه به شکست های خود ، کاهش ارزش موفقیت ، بلاتکلیفی تا رفتار نوع "جلوگیری از شکست". نمونه بارز چنین شخصی یک دانش آموز دبستانی است که می ترسد در تخته سیاه جواب دهد ("بهتر است اصلاً کاری انجام ندهم"). فقط در این مورد توصیه می شود که در مورد نیاز به افزایش صحبت کنید.
اولین کاری که باید انجام دهید این است که موفقیت ها و موفقیت های خود را بخاطر بسپارید ، حتی می توانید همه آنها را به صورت مکتوب ، از سن مدرسه شروع کنید. به عنوان مثال ، یک زن ممکن است از عزت نفس پایین به دلیل یک زندگی شخصی پیچیده رنج ببرد - این بدان معناست که وقت آن است که به یاد بیاوریم که او با مدال طلا از مدرسه فارغ التحصیل شده است ، و دانشگاه با ممتاز ، در اولین تلاش وارد تحصیلات تکمیلی شد ، پایان نامه خود ، استادیار شد ، آخرین مقاله علمی وی توسط پروفسور N تحسین شد ، و غیره
گزینه ایده آل این است که یک بار برای همیشه خود را منع کنید و بگویید "من یک شکست هستم" ، "من موفق نخواهم شد" و عبارات مشابه دیگر که اعتماد به نفس پایین را ایجاد می کنند ، اما این عملی نیست. چنین افکاری به ذهن خطور خواهد کرد ، اما باید تکذیب هایی برای آنها تهیه شود: "من ناقص هستم - هیچ کس کامل نیست" ، "من نمی توانم با هیچ کاری کنار بیایم - من با این و آن کار عالی انجام دادم"
مهم است که یاد بگیرید چگونه تعارف را به درستی بپذیرید. افرادی که از اعتماد به نفس پایینی برخوردارند در برابر آنها طوری واکنش نشان می دهند که گویی از دستاوردهای خود خجالت می کشند ("تو چی هستی ، من فقط خوش شانس بودم"). تعارفات باید پاسخ داده شود ، اگر نه با غرور ، سپس با عزت: "متشکرم ، من سعی کردم" ، "من بسیار خوشحالم که شما از کار من راضی هستید."
یادگیری ترس از شکست دشوار است - این همراه اجتناب ناپذیر افرادی که دارای عزت نفس پایین هستند ، قبل از شروع هر کار باید هر بار بر آن غلبه کنید. ترس از عقب نشینی قبل از منطق: لازم است تجزیه و تحلیل کنید که چه نوع شکست می تواند باشد ، اگر یک کار طبق برنامه پیش نرود ، چه گزینه های دیگری را می توان پیش بینی کرد.
شما نباید خیلی خودتان را با تجزیه و تحلیل مقدماتی تحریک کنید: باید هرچه زودتر وارد کار شوید ، در غیر این صورت بلاتکلیفی می تواند زمام امور را در دست بگیرد.
با آموختن کسب و کار ، غلبه بر ترس ، فرد به موفقیت دست خواهد یافت ، موفقیت واقعی نیز به افزایش عزت نفس کمک می کند.
