مرگ یک عزیز همیشه یک شوک آور است ، حتی اگر غیرمنتظره نبوده باشد. مدتها طول می کشد تا درد خسارت شدید فروکش کند و به شما امکان بازگشت به زندگی عادی را بدهد. مردم از طرق مختلف متحمل ضرر می شوند. کسی به سرعت به خود می آید و کسی حتی سالها نمی تواند مالیخولیا و درد را تسکین دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مرموزترین جنبه زندگی انسان ، مرگ است. از دست دادن عزیزان این احساس را دارد که از زمین بیرون زده اید. ممکن است به نظر برسد که زندگی تا حد زیادی نابود شده و معنای خود را از دست داده است. رنج غیر قابل تحمل به نظر می رسد. این غم و اندوه برای آن عزیز درگذشته ، ترحم به نفس ، احساس تنهایی و ناامیدی است. احساس گناه ، ناتوانی در چرخاندن ساعت و درماندگی از این تصور که هیچ چیز قابل رفع نیست ، اغلب زندگی فردی را که با شرایط مشابهی روبرو است کاملاً خراب می کند.
گام 2
کنار آمدن با فکر از دست دادن غیرممکن است و شما باید بدانید که ماهها و شاید سالها باید بگذرد تا درد روانی تا این حد حاد باشد. تشییع جنازه و وداع با آن مرحوم به کسی حق نمی دهد که به زندگی خود پایان دهد. روح آن مرحوم نیاز به حمایت دارد و نباید خاطره خوش او را تحت تأثیر ناامیدی و افسردگی از دست داد. پذیرش مرگ به معنای فراموشی و کمبود تجربه نیست. نباید جلوی اشک را بگیرید و پنهان کنید که احساسات شما نسبت به دیگران چقدر سنگین و غیر قابل تحمل است. غم و اندوه طبیعی است ، برای مقابله ، عادت کردن و بازیابی تعادل از دست رفته باید درد را از سر گرفت.
مرحله 3
توصیه به "نگه داشتن" و "نگه داشتن" به این معنی نیست که غم و اندوه باید در اعماق روح فرو رود. خاطرات یک عزیز و داستان هایی درباره او حتی اگر با اشک همراه باشد ، نشان دهنده ضعف روحی نیست. احساسات باید از بین بروند ، توانایی بیان بهتر به این کمک می کند. جلوگیری از جلوه های عاطفی غم و اندوه می تواند به افسردگی طولانی مدت منجر شود. اگر پس از 3-4 ماه پس از تشییع جنازه ، وضعیت بهبود نیاورد ، ممکن است منطقی باشد که از یک روانشناس عملی کمک بگیرید. بیش از حد از داروهای آرامبخش استفاده نکنید. درد خفه شده توسط آنها با پایان یافتن اثر دارو افزایش می یابد.
مرحله 4
تلاش برای رفتن به غم و اندوه ، تمرکز بر ضرر و کنار کشیدن در خود ، نه تنها منجر به مشکلات جسمی و روحی می شود. ترک یک زندگی عادی باعث نگرانی و نگرانی دوستان و اقوام می شود ، می تواند روابط درون خانوادگی را پیچیده کند. در مورد افراد زنده و نزدیک فراموش نکنید. آنها نباید از محبت و مراقبت محروم شوند. حتی اگر درد از دست دادن غیر قابل تحمل باشد ، باید تمام توان ذهنی خود را جمع کنید و سعی کنید از برقراری ارتباط با خانواده خود جلوگیری کنید. حتی در چنین شرایطی نمی توانید فقط به خودتان فکر کنید. به خودتان اجازه دهید از شما حمایت شود ، این امر نه تنها برای شما ، بلکه برای خانواده شما نیز ضروری است.
