از دست دادن عزیزی غم و اندوه بزرگی است و سختی سخت. این امید که مرگ در مورد دیگران باشد توهم است. اتفاق وحشتناکی رخ داد - برادرم درگذشت. و شما دائما از خود می پرسید که چگونه زندگی می کند؟
احساسات و احساسات
مرگ یکی از عزیزان یکی از بزرگترین آسیب های روانی است. وقتی برادر می میرد - همه افکار ، احساسات فقط در مورد او است. انبوهی از س inالات در ذهن من وجود دارد: چرا او دقیقاً چیست؟ برای چی؟ آیا می توان آن را ذخیره کرد؟ چه کسی مقصر است؟ چگونه زندگی کنیم؟ شما تقریباً از نظر جسمی درد از دست دادن را احساس می کنید. حتی ممکن است به نظر شما برسد که برادر شما جایی در اینجا است ، حالا او بالا می آید ، شما را بغل می کند و همه چیز فقط یک رویای وحشتناک است. چگونه این دوران سخت را پشت سر می گذارید؟
مراحل غم و اندوه یا آنچه برای شما اتفاق می افتد؟
مرحله اول با اطلاع از مرگ برادرتان آغاز می شود. این یک شوک است احساس غیر واقعی بودن آنچه اتفاق می افتد. شما باور ندارید که این اتفاق افتاده است. همه احساسات ، احساسات یخ می زند ، حالت بی حسی ظاهر می شود. مرحله اولیه غم و اندوه ممکن است تا یک هفته طول بکشد ، و اغلب فرد حتی نمی تواند گریه کند - درون آن شوک و پوچی وجود دارد. دیگران ممکن است این حالت را با خودخواهی و بی عاطفه بودن اشتباه بگیرند ، اما در حقیقت ، هرچه حالت بی حسی بیشتر طول بکشد ، غم و اندوه قویتر می شود.
مرحله دوم عصبانیت و کینه است. در این مرحله ، س questionsالات زیادی درباره این موضوع مطرح می شود که مقصر کیست و آیا کاری می توان انجام داد؟ فرد می تواند گریه کند - و نه تنها برادر متوفی را عزادار کند. عزیز آن مرحوم ، همانطور که بود ، به ما می گوید که ما نیز می توانیم بمیریم.
مرحله سوم مرحله گناه است. افکار وسواسی "چه می شود اگر …" در ذهن من می چرخد. شخصی با افکار وسواسی همراه است که هیچ کاری انجام نداده است ، چیزی نگفته است ، آن را دوست ندارد. شاید حتی احساس گناه بازماندگان. تصویر برادر متوفی ایده آل است ، تقریباً مقدس به نظر می رسد.
مرحله اندوه حاد این اوج درد دل است. این دوره می تواند تا دو تا سه ماه طول بکشد. همچنین از نظر جسمی منعکس می شود: از دست دادن اشتها ، خستگی ، تنگی قفسه سینه ، توده ای در گلو ، اختلالات خواب. در این لحظه فرد از طریق درد از یکی از اقوام متوفی جدا می شود.
مرحله پذیرش. درد هر چقدر قوی باشد ، دیر یا زود فروکش می کند و سپس مرحله پذیرش مرگ آغاز می شود. این دوره معمولاً تا یک سال طول می کشد و پس از آن زندگی به آرامی نتیجه می گیرد.
چگونه می توانید نگرانی های خود را کاهش دهید؟
می توانید مدت ها فردی را فریاد بزنید ، گریه کنید و سرزنش کنید ، اما هیچ چیز قابل بازگشت نیست. بهتر است برای پشتیبانی به خانواده مراجعه کنید ، زیرا آنها چنین چیزی را تجربه می کنند و فقط با هم می توانید قدرت زندگی را پیدا کنید.
سعی کنید چیزها و برنامه هایی که آرزو داشتید را با برادرتان کامل کنید. دیر یا زود ، زندگی به شکلی خاص خود برمی گردد ، فقط باید مدتی را تحمل کنید ، این غم و اندوه را زندگی کنید.
