یکی از دردناک ترین و دردناک ترین آزمایش ها برای یک فرد ، مرگ بستگان و دوستان است. گذر از این مسئله همیشه دشوار است ، خصوصاً اگر مرگ ناگهانی مرد جوانی را در اوج زندگی و حتی بیشتر از آن یک کودک کوچک را پشت سر بگذارد. در اینجا ، غم و اندوه احساس بی عدالتی هیولا را نیز اضافه می کند: بله ، همه فانی هستند ، اما چرا خیلی زود! در چنین مواردی ، بستگان و دوستان اغلب نمی توانند با واقعیت سخت کنار بیایند ، به خود می آیند. غم و اندوه آنها چنان شدید است که سالها رنج می کشند ، گاهی اوقات گویی با زنده یاد صحبت می کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بله ، اکنون برای شما بسیار سخت است. اما هنوز سعی کنید عقل سلیم و منطق را برای کمک بخواهید. به خود پیشنهاد دهید: «جبران ناپذیر قبلاً اتفاق افتاده است. اشک و اندوه نمی تواند چیزی را برطرف کند. به این فکر کنید که اگر به طور ناامیدانه سلامتی یا روان خود را تضعیف کنید ، چه کسی بهتر خواهد بود؟ مطمئناً خانواده و دوستانتان اینگونه نیستند. باید فقط خود را به خاطر حفظ یاد و خاطره آن مرحوم جمع کنید.
گام 2
اغلب اوقات ، چنین تجربه دشواری نتیجه احساس گناه است. به عنوان مثال ، شما متوفی را به نوعی آزرده خاطر کرده یا به او توجه و مراقبت لازم را نکرده اید. حالا شما دائماً این را به یاد می آورید ، با توبه دیرهنگام عذاب می خورید ، با ندامت عذاب می خورید. این قابل درک و طبیعی است. اما دوباره فکر کنید: حتی اگر واقعاً در مقابل مردگان مقصر باشید ، آیا غم و اندوه بهترین وسیله برای کفاره است؟ افراد زیادی در اطراف هستند که نیاز به کمک دارند. برای آنها کاری انجام دهید ، کمک کنید. با کارهای خوب جبران کنید. خواهید دید که کجا قدرت خود را اعمال کنید. به هر حال ، این به شما کمک می کند تا از افکار ، عذابهای دردناک دور شوید.
مرحله 3
اگر مسیحی مومن هستید ، سعی کنید در دین راحت باشید. در واقع ، طبق قوانین مسیحی ، فقط بدن فانی است - پوسته ای فانی ، و روح نامیرا است. در مواردی که بسیار سخت در حال مرگ کودک هستید ، این جمله ها را بخاطر بسپارید: "کسی که خداوند او را دوست دارد ، او را زود به خود فرا می خواند." و همچنین این واقعیت که روح کودک مطمئناً به بهشت خواهد رفت.
مرحله 4
برای آن مرحوم دعا کنید ، اغلب یادداشت های یادبود را به کلیسا بیاورید. اگر احساس می کنید هنوز نمی توانید او را رها کنید ، حتماً با کشیش صحبت کنید. با خیال راحت از همه س questionsالاتی که شما را آزار می دهد ، بپرسید که می خواهید برای آنها پاسخی بدهید. حتی این: "اگر خدا واقعاً مهربان و عادل است ، چرا این اتفاق افتاد؟" غالباً ، برای آرام شدن ، ابتدا باید به راحتی صحبت کنید.
مرحله 5
سعی کنید خود را با این استدلال متقاعد کنید: "او من را دوست داشت ، اگر ببیند که من چگونه رنج می برم ، رنج می برم بسیار ناراحت می شود." گاهی اوقات کمک می کند. یک راه خوب دیگر نیز وجود دارد - بی سروصدا به کار خود ادامه دهید. هرچه زمان و تلاش بیشتری لازم باشد ، کمتر برای افکار دردناک باقی می ماند.
