خستگی ناگهان شما را فرا گرفت ، احساس ناتوانی خودتان ظاهر شد؟ آیا اعمالی که انجام می دهید احساس رضایت ندارند؟ این احساسات یادآور فرسودگی شغلی است که در آن فرد کاملاً از کار افتاده است. این می تواند منجر به عواقب جدی نه تنها در محل کار ، بلکه در برقراری ارتباط با دوستان و بستگان شود. چگونه با فرسودگی شغلی کنار بیاییم؟
سندرم فرسودگی شغلی وضعیتی است که در آن خستگی ذهنی ، عاطفی و جسمی رخ می دهد. در بیشتر موارد ، ظهور این علائم مربوط به کار است. معمولاً افرادی که باید ارتباط زیادی برقرار کنند از نظر احساسی می سوزند. به عنوان مثال ، معلمان و پزشکان.
به دلیل سندرم فرسودگی شغلی ، علاقه به همه چیز از بین می رود ، بهره وری کاهش می یابد و انرژی کافی برای انجام ساده ترین اقدامات نیز وجود ندارد. یک احساس درماندگی ، خود رنجش و احساس ناامیدی وجود دارد.
علائم سندرم
احساس خستگی عاطفی کار متوقف می شود ، همکاران شروع به آزار می کنند ، حوادث اطراف هیچ علاقه ای را بر نمی انگیزد. در نتیجه ، وظایف و درگیری های ضعیف انجام شده است.
به نظر می رسد که خوب کار کردن بی معنی است ، زیرا هیچ کس از آن قدردانی نمی کند. احساسات مشابه متعاقباً به مناطق دیگر نیز سرایت می کند. به عنوان مثال ، آنها دیگر به ظاهر خود علاقه ندارند.
سندرم فرسودگی شغلی چه تفاوتی با خستگی دارد؟ حتی در دوره استراحت نیز از بین نمی رود. بی حالی و احساس درماندگی پس از آخر هفته نیز ادامه دارد.
این سندرم با وجود ترس و احساس گناه ، بلکه عصبانیت و تحریک پذیری از افسردگی متفاوت است. فرد فکر می کند که آنها به خوبی کار می کنند. فقط هیچ کس قدر او را نمی داند.
مراحل توسعه
در روزهای اولیه ، فرسودگی شغلی چیز بدی به نظر نمی رسد. بهتر است در این مرحله درمان را شروع کنید. چگونه می توان آن را تعریف کرد؟ ممکن است بخواهید خود را مطرح کنید و از طریق رقابت ارزش خود را ثابت کنید.
متعاقباً ، سهل انگاری در ارتباطات رخ می دهد. فرد دیگر توجه به خواسته های خود را متوقف می کند ، آنها را به پس زمینه سوق می دهد ، ورزش و تفریح را متوقف می کند. هیچ تمایلی برای جستجوی راه های برون رفت از موقعیت های درگیری وجود ندارد. مشکلات در برقراری ارتباط با عزیزان دیگر چیزی جز بی تفاوتی ایجاد نمی کند. این مرحله دوم از سندرم است.
در پایان ، اقدامات معنادار با اقدامات مکانیکی جایگزین می شوند. یک فرد دیگر از نتایج به دست آمده خوشحال نمی شود ، رویا نمی بیند و هدف گذاری نمی کند. او دیگر علاقه ای به آینده ندارد. سلامت ، اعم از ذهنی و جسمی ، به طور جدی رو به زوال است. افکار خودکشی بیشتر و بیشتر بروز می کند ، از دست دادن شخصیت رخ می دهد.
چرا سندرم فرسودگی شغلی خطرناک است؟ پنهان کردن آن بسیار آسان است. شما می توانید به محل کار خود بروید ، ارتباط برقرار کنید ، و همه چیز را ناشی از خستگی و بیماری می دانید. و عزیزان در مورد مشکلات فقط در آخرین مراحل ، زمانی که افکار خودکشی ظاهر می شوند ، می آموزند.
راه های مبارزه
- روز خود را با فعالیت های آرامش بخش شروع کنید. به عنوان مثال می توانید مراقبه کنید.
- شما باید به تغذیه مناسب پایبند باشید ، ورزش را شروع کنید ، که منجر به ظاهر انرژی برای مبارزه با فرسودگی می شود.
- مرزها لازم است. شاید چیزی اعمال یا وظایف خاصی را آزار داده ، وادار به فشار کند. اقدامات یا درخواستهای نامطلوب باید رد شود. ما باید روی آنچه واقعاً مهم است کار کنیم.
- فعالیت های خلاقانه ، سرگرمی ها یا فعالیت هایی که هیچ ارتباطی با کار ندارند در مبارزه کمک خواهند کرد.
- شما باید یاد بگیرید که چگونه استرس را کنترل کنید.
اگر سندرم فرسودگی شغلی در مراحل اولیه است ، می توانید به راحتی خودتان کنار بیایید. با این حال ، در پیشرفته ترین شرایط ، هنوز باید برای کمک به متخصصان مراجعه کنید.
توصیه های مهم
ابتدا فعالیت های حرفه ای خود را کاهش دهید. آیا اولین علائم سندرم را احساس کردید؟ به تعطیلات رفتن.برای مدتی ، باید کار ، آرامش ، استراحت را فراموش کنید.
دوم ، از عزیزان حمایت کنید. برای کاهش ارتباط نیازی به بستن در خود نیست. این یک واکنش کاملا طبیعی است. فقط این که بدن در تلاش است تا حداقل مقداری خرده انرژی را حفظ کند. با این حال ، باید بر خود غلبه کنید و عزیزان خود را از مشکلات آگاه کنید.
سوم ، در اهداف و اولویت ها تجدید نظر کنید. فرسودگی شغلی نشانه جدی آن است که چیزی در زندگی شما به روشی که دوست دارید پیش نرود. اهداف ، خواسته های خود را تجزیه و تحلیل کنید. این احتمال وجود دارد که تغییر شغل یا نگرش نسبت به آن ضروری باشد.
نتیجه
پس از پی بردن به مشکلات ، نمی توان بلافاصله مشکلات مربوط به سندرم را حل کرد. شما باید طولانی و سخت روی خود ، افکار و اولویت های خود کار کنید. این زمان می برد ، زیرا فرسودگی فوری رخ نداد. اگر از توصیه های بالا پیروی کنید ، مشکلات دیر یا زود برطرف می شوند. نکته اصلی این است که تسلیم نشوید.
