طبیعی است که به صورت دوره ای احساسات منفی را تجربه کنید و در برابر تحریک واکنش نشان دهید. عصبانیت ، ترس ، کینه - نگه داشتن چنین مواردی در خود نه تنها دشوار است ، بلکه مضر است. با این حال ، یک چیز است که در مورد احساسات خود صحبت کنید ، و یک چیز دیگر این است که احساس خشم با ظروف خرد کنید. اگر مستعد چنین رفتارهای مخربی هستید ، سعی کنید بر خود غلبه کنید.
به دنبال دلیل باشید
به دلایل مختلف هر بار عصبانی و هیستریک می شوید. روز گذشته دیروز یک پاشنه شکسته بود ، دیروز پسرم در مدرسه شیطنت کرد ، امروز یکی از دوستان فراموش کرد که تولدت را تبریک بگوید. هیچ چیز مشترکی بین این وقایع وجود ندارد ، اما اگر موردی وجود داشته باشد که دائماً شما را ناخوشایند می کند ، هنوز باید در نظر داشته باشید. شاید دلیل عصبانیت های منظم شما رئیس شما باشد که فرصتی را برای اشاره به اشتباهات برای شما از دست نمی دهد و نمی توانید با آنها بحث کنید. یا ، در تمام زندگی شما ، یک مادر اقتدارگرا شما را تحت فشار قرار داده و با وسواس به شما می گوید رزومه خود را به کدام شرکت بفرستید ، کدام مرد را انتخاب کنید و چه چیزی برای پسر عموی خود هدیه بخرید. ممکن است شما از دلایل استرس مداوم آگاهی نداشته باشید ، اما بر شما تأثیر می گذارد. ارزش دارد که سعی کنید آن را پیدا کنید - توسط خودتان یا با کمک یک روانشناس.
مکث
یک نزاع جزئی با شوهرش تلاش می کند تا به یک جدال جدی تبدیل شود ، و شما می فهمید که یک واژه ناخواسته یک واژه دیگر را ترک کرد ، و منفجر خواهید شد. یاد بگیرید که نقطه جوش خود را بدست آورید ، این موضوع را به عزیزان خود بگویید و قطع مکالمه را در این زمان عادت کنید. شما با ابراز نارضایتی خود از لیوانی که همسرتان روی میز انداخته است شروع کردید ، اما گفتگو به این واقعیت تبدیل شد که آپارتمان شما همیشه کثیف است و احساس می کنید اکنون این جام - مقصر مشاجره - را درست به داخل سر مرد محبوب خود را؟ کمی استراحت کنید و به اتاق های مختلف بروید. سر خود را هوا دهید - سگ خود را به پیاده روی ببرید ، دوش بگیرید ، با یک دوست تماس بگیرید. پس از فروپاشی میل به نابودی همه چیز ، شوهر خود را به بازگشت به مکالمه قطع شده دعوت کنید و سعی کنید آن را با صدایی غیر بلند بلند انجام دهید.
همه به باغ
از عزیزان بخواهید تا در کنار آمدن با احساس خشم به شما کمک کنند. موافقت کنید که به محض شروع به گریه یا فریاد ، آنها بلافاصله از اتاق خارج می شوند. معمولاً یک فرد سالم برای یک عصبانیت طولانی مدت به تماشاگرانی نیاز دارد که در پاسخ ، کنسولگری یا بحث و جدال عصبانی شوند. در تنهایی ، بیشتر هیستریک ها به تدریج آرام می شوند ، زیرا کسی برای تماشای عملکرد آنها وجود ندارد. این تکنیک ساده اغلب در مورد کودکان کار می کند و احتمالاً به شما نیز کمک خواهد کرد. اگر حتی به تنهایی مستعد احساس خلسه های طولانی هستید ، در حالی که در گذشته اخیر هیچ رویداد آسیب زایی نداشته اید (مرگ یکی از عزیزان ، جدا شدن از یک عزیز) ، باید به فکر مراجعه به پزشک باشید.
